پایگاه خبری فولاد ایران- انقلاب تجدیدپذیر با لیتیوم اجرا می شود. این فلز یک جزء کلیدی در باتری‌هایی است که وسایل نقلیه الکتریکی را تغذیه می‌کند و انرژی را برای تثبیت شبکه‌های الکتریکی ذخیره می‌کند، اما در حالی که لیتیوم، از بسیاری جهات، مترادف با «انرژی پاک» شده است، استخراج این فلز، به غیر از ژئوپلیتیک چسبنده، با انبوهی از اثرات منفی زیست محیطی همراه است.
به گزارش فولاد ایران، به این دلایل، محققان به دنبال راه هایی برای دور شدن از لیتیوم بوده اند و گروهی از دانشمندان در UNSW سیدنی به تازگی پیشرفت بزرگی در این امر داشته اند. مدل باتری آزمایشی آنها با استفاده از یک ماده آلی جدید به نام تتراآمینو بنزوکینون (TABQ) به جای لیتیوم از پروتون استفاده می کند. این ماده حرکت سریع پروتون ها را تسهیل می کند، که باتری را تغذیه می کند.
Interesting Engineering گزارش می دهد: «باتری ذخیره انرژی سریع، عمر چرخه طولانی و عملکرد کارآمد را حتی در دماهای زیر صفر ارائه می دهد. این پیشرفت پتانسیل ایجاد انقلابی در ذخیره‌سازی انرژی را دارد، به‌ویژه برای کاربردهایی مانند ذخیره‌سازی در مقیاس شبکه و وسایل نقلیه الکتریکی.
اگر بتوان از این باتری‌ها در مقیاس تجاری استفاده کرد، می‌تواند مزایای گسترده‌ای برای زنجیره‌های تامین انرژی پاک و همچنین برای جوامع و اکوسیستم‌هایی که لیتیوم در آن تولید می‌شود، داشته باشد. در حال حاضر، تولید لیتیوم کاملاً در انحصار چین است و خطرات عمده ای را برای اقتصاد جهانی در کنار خطرات محلی مرتبط با استخراج آن ایجاد می کند. چین اکثریت قریب به اتفاق ظرفیت پالایش فلزات کمیاب و لیتیوم را که برای ساخت باتری استفاده می شود، کنترل می کند. بئاتریکس کیم، مدیر مرکز تحقیقات خودرو در آلمان می‌گوید: "چین به این مواد معدنی برای تغذیه بخش خودروهای جدید انرژی خود (NEV) نیاز دارد."
استخراج لیتیوم به طور معمول به شدت به آب وابسته است، که در محیط های بیابانی که اغلب در آن یافت می شود، یک مشکل بزرگ ایجاد می کند. بر اساس گزارشی از مجله WIRED در سال 2018، استخراج یک تن لیتیوم تقریباً به 500000 لیتر آب نیاز دارد.
نگرانی های مربوط به آب تنها مسئله زیست محیطی مرتبط با تولید لیتیوم نیست. مواد شیمیایی درگیر در استخراج فلز بسیار سمی هستند. در گزارشی از گروه بین المللی فعال در زمینه محیط زیست گزارش شده است: «انتشار چنین مواد شیمیایی می تواند به جوامع، اکوسیستم ها و تولید مواد غذایی آسیب برساند». علاوه بر این، استخراج لیتیوم به طور اجتناب ناپذیری به خاک آسیب می رساند. با توجه به این مسائل، گسترش استخراج لیتیوم در نمکزارهای آرژانتین، بولیوی و شیلی یک موضوع بسیار بحث برانگیز است.
نوآوری به دور از استفاده از لیتیوم در زنجیره تامین انرژی پاک و تولید می تواند راه حلی حیاتی برای این مسائل و همچنین تهدیدات بازار بزرگتر باشد. در حال حاضر، جهان تا حد زیادی برای لیتیوم خود به چین متکی است، که مشکلات جدی را برای بازار آزاد و همچنین امنیت ملی برای هر کشوری که در اولویت پکن نیست ایجاد می کند.
ایالات متحده این را تهدیدی بزرگ برای امنیت ملی می‌داند، اما سیاست‌های این کشور کمک چندانی به اصلاح این موضوع نکرده است. چین قبلاً اقدام به محدود کردن صادرات برخی مواد معدنی کمیاب به ایالات متحده کرده است و در صورت تشدید جنگ تعرفه‌ها در دوره ریاست‌جمهوری قریب‌الوقوع ترامپ، احتمالاً سیاست‌های مشابهی را دوچندان خواهند کرد. بنابراین، تنوع بخشیدن به زنجیره‌های تامین به دور از انحصار چین، مهم‌تر و فوری‌تر از همیشه است. در حالی که سیاست همچنان یک حوزه مبهم است، پیشرفت های علمی در فن آوری های باتری غیر لیتیومی می تواند مایه نجات ما باشد.
منبع: Oilprice