پایگاه خبری فولاد ایران – سه دهه پیش، زمانی که چین اجازه تولید تجاری گیاهان تنباکوی مقاوم به ویروس را داد، خود را در آستانه اصلاحات ژنتیکی در کشاورزی قرار داد. در آن زمان صحبت های هولناکی در مورد کشت بیشتر برنج، گندم و ذرت با استفاده از سویه های اصلاح شده ژنتیکی تا سال 2010 وجود داشت. تا اینکه رهبر چین، شی جین پینگ، در سال 2013 استدلال کرد که محصولات تراریخته برای اطمینان از تامین مواد غذایی این کشور مورد نیاز است. به این ترتیب، یک سند برنامه ریزی رسمی پنج ساله که در سال 2016 صادر شد، خواستار شروع تولید تجاری ذرت و دانه سویا تا پایان سال 2019 شد. اما این امر اجرا نشد.
اکنون سؤال این است که آیا چین، به عنوان بزرگترین بازار دانه سویا و دومین بازار بزرگ ذرت جهان، بالاخره آماده پذیرش اصلاحات ژنتیکی در کشاورزی است؟
به گزارش رویترز، وزارت کشاورزی چین قرار است مجوز کاشت 267000 هکتار ذرت تراریخته را در شهرستان های منتخب در چهار استان صادر کند. در صورت انجام، این نشان دهنده کاهش کنترل های سخت چین بر محصولات تراریخته است.
به گزارش فولاد ایران، اگرچه اکثر دانشمندان فکر می کنند محصولات تراریخته بی خطر هستند و بسیاری از مردم جهان برای دهه ها از آنها استفاده می کنند، کشت این محصولات با مخالفت سرسختانه در چین مواجه شده است. ملی گراها از این بیم دارند که اتکا به محصولات تراریخته چین را تحت سلطه خارجی ها، به ویژه آمریکایی ها، که بسیاری از فناوری و مالکیت معنوی مربوطه را در اختیار دارند، رها کند.
مخالفان محصولات تراریخته ممکن است غر بزنند، اما از برخی جهات آنها قبلاً مبارزه را باخته اند. سال‌هاست که چین برای خوراک دام و روغن غذایی خود به دانه‌های سویای وارداتی وابسته بوده است. قسمت اعظم پنبه‌ای که در چین کشت می‌شود از انواع تراریخته تشکیل شده است و مقدار زیادی از ذرت تولید شده در چین نیز از دانه های غیرقانونی کاشته شده تراریخته تهیه می شود.
منبع: اکونومیست