پایگاه خبری فولاد ایران – بریتانیا دو مشکل منطقه‌ای دارد، نه یک مشکل. از زمان بحران مالی 2007، شاهد یک بحران جدید یعنی کند شدن مناطق پویا در این کشور هستیم. اما این کشور از چیزی بدتر از افزایش نابرابری منطقه‌ای رنج می‌برد و رکود ملی آن موتورهای رشد سابق را درگیر کرده است.
دلایل متعددی برای نگرانی در مورد نابرابری های منطقه ای وجود دارد که توسط صنعتی زدایی در چهار دهه گذشته ایجاد شده است. این نابرابری ها با استانداردهای متفاوت زندگی، امید به زندگی و پیشرفت تحصیلی مرتبط است. مورد دیگر به جغرافیای نارضایتی مرتبط است که در رأی گیری برگزیت نشان داده شده است. در نهایت، سطوح پایین بهره‌وری در بخش‌های بزرگی از کشور به معنای بهره‌وری نسبی پایین برای کل انگلستان است.
محدودیت‌های محتمل‌تر زیرساخت‌های حمل‌ونقل ضعیف، عدم حمایت از شاخه های نوآوری خارج از جنوب شرق و محدودیت‌های مهاجرت به لندن و جنوب شرق به دلیل مسکن پرهزینه است.
یکی از نکاتی که مورد توجه است، رشد بهره وری در لندن است که درست مانند سایر نقاط کشور از زمان بحران مالی ناگوار شده است. رشد بهره وری به ازای هر کارگر در لندن از 3.1 درصد در سال بین سال های 1998 و 2007 به 0.2 درصد پس از آن کاهش یافت. یک دلیل این است که بخش های فوق ستاره، مانند امور مالی، خدمات حرفه ای و اطلاعات و ارتباطات، به همان سرعتی که در اقتصادهای رقیب در خارج از کشور وجود داشت، متوقف شدند. قبل از برگزیت نیز این موضوع واضح بود. دوم این است که هزینه املاک تجاری بخش های مولد بیشتری را از بین می برد. در نهایت، یک بحران در مسکن مانع مهاجرت از داخل و خارج از کشور می شود. این امر مزایای تجمعی را که لندن در گذشته ایجاد می‌کرد، تضعیف می‌کند.
بریتانیا در یک بند دوگانه قرار دارد. این کشور دارای نابرابری عمیق منطقه ای است، که میراث یک دوره طولانی رشد سریع بهره وری در لندن و جنوب شرق است، در حالی که بقیه کشور در حال صنعتی زدایی بودند. پس از سال 2007، لندن از نظر اقتصادی نیز دچار رکود شد.
کنترل های برنامه ریزی باید به رشد سریعتر لندن کمک کند. بنابراین، حل و فصل بهتر پس از برگزیت برای بخش‌هایی که لندن در آن تخصص دارد، خواهد بود. اما کنترل بیشتر پایتخت بر منابع مالی، همانطور که گزارش مرکز شهرها نشان می دهد، احتمالاً با نیاز مبرم به هزینه بیشتر در مناطق ضعیف تر در تضاد است. اکنون که همه مناطق اقتصاد بریتانیا در وضعیت بدی قرار دارند، مشکلات مقابله با مشکلات منطقه ای حتی بیشتر از گذشته شده است.
منبع: فایننشال تایمز