پایگاه خبری فولاد ایران- برای جشن های بزرگ بریتانیا در سال 2030 آماده شوید. تا آن زمان، این کشور یک ابرقدرت علم و فناوری خواهد بود. هدف نخست وزیر این کشور این است که بریتانیا از فرصت های پررونق ارائه شده توسط ابررایانه ها و هوش مصنوعی رونق یابد. هوش مصنوعی یک دیوانگی هیجانی و مقداری ترس را در میان فناوران و سرمایه گذاران برانگیخته است. اکنون سیاستمداران شروع به تحسین پتانسیل آن کرده‌اند و بریتانیایی‌ها پیشتاز هستند. آقای سوناک می‌گوید که بریتانیا از هوش مصنوعی استفاده می‌کند و در نتیجه بهره‌وری، رشد اقتصادی و غیره را تحریک می‌کند. او پتانسیل فوق العاده ای را برای بهبود زندگی مردم در هوش مصنوعی می بیند.
به هر حال، دولت بریتانیا به نوآوری هایی دامن زده است که اثرات اقتصادی گسترده ای داشته است. به اصلاحات بیگ بنگ در دهه 1980 فکر کنید که لندن را به مرکز مالی اروپا تبدیل کرد. هر دلیلی وجود دارد که باور کنیم یک عصر جدید فرصت های بزرگی را ایجاد می کند. بریتانیا حق دارد برای اینکه چگونه از این فرصت ها بهترین استفاده را بکند برنامه ریزی کند. اما آیا بریتانیا در واقع می تواند در این زمینه رهبری کند؟
این کشور مزایایی دارد. خانه چندین شرکت مهم هوش مصنوعی، عمدتاً در لندن، به ویژه Google DeepMind است. این دانشگاه دارای دانشکده های عالی است و از کارگران خارجی بسیار ماهر که شرکت‌ها به آن نیاز دارند استقبال می‌کند. دولت مجموعه ای از داده ها را تولید می کند و برگزیت فرصتی برای اتخاذ یک موقعیت نظارتی جذاب ایجاد می کند که می تواند الگویی برای کشورهای متوسط در سراسر جهان باشد زیرا آنها نیز برای پیوستن به جنبش هوش مصنوعی عجله دارند.
اما مشکلات زیادی نیز وجود دارد. واضح ترین آن این است که بریتانیا یک مکان کوچک است. تسلط آمریکا در فناوری، کشش ثابتی بر سرمایه، افراد و ایده‌ها اعمال می‌کند و شرکت‌های آمریکایی به درستی در این زمینه تسلط دارند. نحوه انجام برگزیت به این معنی است که بریتانیا دسترسی به بازار واحد اتحادیه اروپا را از دست داده است. بنابراین، برای اینکه بریتانیا در AI پیشرفت کند، چیزهای زیادی باید تغییر کند. باید افراد بیشتری را که دانش کافی در این زمینه دارند در موقعیت های نفوذ در دولت جمع کند.
به گزارش فولاد ایران، پس از کسب تخصص، دولت باید با سه دغدغه کلی مقابله کند. اولین مورد مربوط به مجموعه داده های عمومی است. آنها در وضعیت مناسبی برای بهره برداری توسعه دهندگان هوش مصنوعی نیستند. فقط ایالت این اختیار را دارد که این مجموعه داده ها را پاکسازی کند، و شروع به فکر کردن به اینکه چه مجموعه های جدیدی می تواند ساخته شود.
دوم، بریتانیا باید برای به دست آوردن برتری در مقررات به سرعت حرکت کند. هدف باید مجموعه‌ای از قوانین عمل‌گرایانه باشد که هوش مصنوعی را ایمن نگه می‌دارد در جایی بین سهل‌انگاری غرب وحشی آمریکا و آنچه که احتمالاً در اتحادیه اروپا یک جنگ نظارتی است.
آخرین و مهم‌ترین نگرانی این است که چگونه توسعه‌دهندگان AI محاسباتی را که برای آموزش و اجرای مدل‌های بزرگ به آنها نیاز دارند، دریافت کنند. در حال حاضر، تنها تراشه‌هایی که ارزش استفاده را دارد با مشکل عرضه جهانی مواجه هستند و برای اکثر مجموعه داده ها، نگرانی در مورد حفظ حریم خصوصی و امنیت بیش از حد است.
سازندگان تراشه های رقیب در آمریکا و بریتانیا هیچ معادلی ندارند. آنها می‌توانند با رقبا رقابت کنند و مشکل عرضه را که آنها برای توسعه‌دهندگان در سرتاسر جهان ایجاد می‌کنند، کاهش دهند. این یک جاه طلبی ارزشمند برای کشوری است که به دنبال عظمت جهانی است.
منبع: اکونومیست