پایگاه خبری فولاد ایران- در جشن توسعه مالی که توسط امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، در پاریس در 22 ژوئن برگزار شد، برای بحث در مورد مسائل مهم جهانی از جمله اصلاحات بانک جهانی، تامین مالی مشکلات آب و هوای و مشکلات بدهی، هیچ کمبودی وجود نداشت. شرکت کنندگان مورد انتظار در اجلاس برای یک پیمان مالی جهانی جدید شامل لی کیانگ، نخست وزیر چین، جانت یلن، وزیر خزانه داری آمریکا و کمتر از 16 رئیس جمهور آفریقایی بودند.
اما حضور گسترده آفریقا نشان دهنده این ترس است که این قاره با تغییر اولویت ها به سمت کمک به اوکراین و مقابله با تغییرات آب و هوایی، مواجه شده است. اینکه این قاره در نهادهای جهانی مانند بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و سازمان ملل حرف بسیار کمی دارد و اینکه برخی از اصلاحات پیشنهادی می‌تواند دوباره آفریقا را در سردی کنار بگذارد.
به گزارش فولاد ایران، رهبران آفریقا از کاهش قریب الوقوع تامین مالی ارزان از سوی انجمن توسعه بین المللی (ida)، بازوی امتیازی بانک جهانی، نگران هستند.
اکسل ون تروتسنبورگ، مدیر ارشد بانک جهانی، اشاره می‌کند که بودجه کلی، به ویژه در آفریقا، افزایش یافته است. با این حال، این قاره برای دریافت بودجه با دو اولویت جدید رقابت می کند: اوکراین و تغییرات آب و هوایی. بانک امیدوار است 12 میلیارد دلار برای تسهیلات جدید جمع آوری کند، اما نیمی از آن به اوکراین و مولداوی اختصاص خواهد یافت، که به اندازه کافی ضعیف نیستند که به طور معمول واجد شرایط دریافت وام ها و کمک های اعطایی باشند.
اکثر کشورهای آفریقایی با نرخ بهره یارانه ای از صندوق بین المللی پول وام می گیرند. اما مسئله فقط در دسترس بودن پول نیست.
کشورهای آفریقایی در مواجهه با چشم انداز کاهش بودجه و اصلاحات فنی که ممکن است زیاد نباشد، یک سوال بزرگتر می پرسند: چرا صدای ضعیفی در صندوق و بانک دارند، که هیئت مدیره آن تحت سلطه کشورهای ثروتمندی است که در صندوق پرداخت می کنند. بیشترین سرمایه آقای گودونگوانا از آفریقای جنوبی شکایت می کند: «اگر بزرگان، G7، نظری را فرموله کرده باشند، صرف نظر از نگرانی مردم به آن پایبند هستند. رهبران آفریقا امیدوارند که صدای قوی تری در G20، باشگاهی از بزرگترین اقتصادهای جهان، و همچنین در موسسات مالی بین المللی به دست آورند.
آفریقایی‌ها همچنین در تلاش هستند تا مذاکرات در مورد مالیات بین‌المللی را از OECD به سازمان ملل بکشانند، جایی که صدای خود را دارند. آنها خواستار اظهار نظر بیشتری در بحث بدهی های جهانی شده اند که همچنان تحت سلطه طلبکاران است.
منبع: اکونومیست