پایگاه خبری فولاد ایران- بلوک بریکس محصول خوش‌بینی خوش‌خیم دهه 2000 است. در سال 2001 گلدمن ساکس نام اختصاری BRIC را در مقاله ای در مورد پتانسیل اقتصادی برزیل، روسیه، هند و چین ابداع کرد. این گروه اولین نشست خود را در سال 2009 برگزار کرد. یک سال بعد از آفریقای جنوبی برای پیوستن به آن دعوت شد. برخی از تحلیلگران نگران بودند که BRICS به زودی رقابت با G7 را آغاز کند، اما این گروه به سرعت حرکت خود را از دست داد. اقتصادهای غیر آسیایی بریکس در دهه 2010 دچار رکود شدند. در اجلاس سران، بلوک بیانیه‌هایی درباره غرب خیانتکار صادر می‌کرد که غرب آن را نادیده می‌گرفت و بریکس عملا مرده به نظر می رسید.
با این حال این بلوک هنوز زندگی می کند. در 22 آگوست، پانزدهمین اجلاس سران بریکس در ژوهانسبورگ، یک شهر بزرگ آفریقای جنوبی، برگزار می شود. سیریل رامافوزا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، با رهبرانی از جمله نارندرا مودی از هند، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا از برزیل و شی جین پینگ از چین همراه خواهد شد. ولادیمیر پوتین شخصا در آنجا حضور نخواهد داشت. در صورت حضور وی، آفریقای جنوبی به عنوان یکی از اعضای دادگاه کیفری بین‌المللی، موظف به اجرای حکم بازداشتی است که دادگاه در ماه مارس برای رئیس‌جمهور روسیه صادر کرد.
این نشست نشان خواهد داد که چگونه بلوک با حمله روسیه به اوکراین و افزایش تنش بین غرب و چین جوان شده است. اعضای بریکس به رهبری پکن در حال بررسی گسترش و تعمیق این بلوک هستند. برخی از قدرت‌های میانی این گروه را وسیله‌ای برای منافع خود می‌دانند. این بلوک می‌گوید که بیش از 40 کشور برای پیوستن به آن درخواست داده‌اند و یا ابراز علاقه کرده‌اند.
یک "بریکس بزرگ" یک چالش برای غرب خواهد بود. اما این یک تهدید مرگبار نیست. تلاش های چین برای گسترش این بلوک تنش ها و تناقضات آن را آشکار می کند. روسیه تضعیف شده با آن همراهی می کند، اما برزیل، هند و آفریقای جنوبی به آن بدبین هستند. بسیار ناهمگن تر از G7 است. اعضا از نظر سیاسی، اقتصادی و نظامی متفاوت هستند. این گسترش باعث می شود که اعضا حتی رنگارنگ تر شود. این بدان معناست که اگرچه بریکس می‌تواند نظم بین‌المللی تحت رهبری غرب را با صدای بلندتری مورد انتقاد قرار دهد، اما برای بیان یک جایگزین تلاش بیشتری خواهد کرد.
مانند G7، این گروه هیچ منشور یا معیار رسمی عضویت ندارد. در ماه ژوئن، در نشست وزرای خارجه در کیپ تاون، هیأت‌ها پراکنده بودند: چینی‌ها در جلسات خیلی مشغول بودند، آفریقای جنوبی خیلی بی‌نظم بود، برزیلی‌ها خیلی دیر رسیدند.
به گزارش فولاد ایران، احتمال دارد بریکس دوام بیاورد زیرا این باشگاه چندین کارکرد را انجام می دهد. یکی فراهم کردن بستری برای اعضا برای انتقاد، اغلب با توجیه، روشی که نهادهایی مانند بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و شورای امنیت سازمان ملل متحد را که اصطلاحی جدید برای کشورهای در حال توسعه است، به حاشیه می‌برند.
به طرز عجیبی، با افزایش سهم بریکس از تولید ناخالص داخلی جهانی از 8 درصد در سال 2001 به 26 درصد امروز، چنین دیدگاه‌هایی واضح‌تر شده است. در همین دوره، سهم G7 از 65 درصد به 43 درصد کاهش یافته است.
ژایر بولسونارو، رئیس‌جمهور سابق برزیل، پس از خروج متحدش دونالد ترامپ از کاخ سفید، به بریکس روی آورد. این روزها روسیه بیش از هر زمان دیگری به بریکس نیاز دارد. پکن می خواهد کشورهای بیشتری را از جنوب جهانی بپذیرد. بریکس نشان دهنده بهترین مهمانی است.
از نظر سیاسی نیز، آنها یک دسته التقاطی هستند. روسیه و چین حکومت‌هایی هستند که آزادی‌های لیبرال را نادیده می‌گیرند. در مقابل، برزیل، هند و آفریقای جنوبی دموکراسی‌های پرخاشگری هستند.
اما برخی از منابع اصلی سرمایه گذاری مستقیم خارجی آفریقای جنوبی (FDI) قدرت های غربی هستند و این کشور نیز میزبان رزمایش هایی با کشورهای ناتو است. او می‌خواهد شرایط تجارت ترجیحی آفریقای جنوبی با آمریکا را حفظ کند، که برخی در کنگره گفته‌اند که باید با توجه به حرکت دولتش به سمت روسیه لغو شود.
منبع: اکونومیست