پایگاه خبری فولاد ایران- بحران تورم جهانی بانک‌های مرکزی جهان را در سال گذشته در منگنه قرار داد و نرخ‌ها را تقریباً یکپارچه افزایش داد. اما چشم‌انداز اقتصادی تغییر کرده است و سیاست‌های متفاوت می‌تواند مشکلاتی را در مسیر ایجاد کند.
پس چگونه باید بانک‌های مرکزی هماهنگ باشند وقتی اقتصادشان در جهت مخالف پیش می‌رود؟
این موضوعی است که این هفته در حالی روی میز است که بانک‌های مرکزی از سراسر جهان به جکسون هول، وایومینگ می‌روند تا در سمپوزیوم سالانه سیاست‌های اقتصادی که توسط فدرال رزرو کانزاس سیتی برگزار می‌شود، درباره «تغییرات ساختاری در اقتصاد جهانی» بحث کنند.
کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، در سخنرانی خود در سمپوزیوم روز جمعه هشدار داد که "ممکن است وارد عصر تغییرات در روابط اقتصادی و گسستن از قوانین ثابت شده باشیم." او افزود: «برای سیاستگذارانی که وظیفه ثبات دارند، این یک چالش مهم است.
کار از طریق شوک های پس از همه گیری
به گزارش فولاد ایران، ارتباط و هماهنگی بین بانک های مرکزی در سه سال گذشته حیاتی بوده است و از زمان شروع همه‌گیری، سیاست‌های پولی بین‌المللی بسیار شبیه به هم به نظر می‌رسد. از ایالات متحده گرفته تا عربستان سعودی و مالزی، بسیاری از اقتصادهای بزرگ جهان نرخ بهره را در مارس 2020 به سطوح پایین تاریخی کاهش دادند تا اقتصاد خود را در بحبوحه قرنطینه کووید تحریک کنند. بسیاری از آن زمان در دو سال گذشته شروع به افزایش شدید نرخ بهره کرده اند.
اما در حالی که سال‌های اولیه همه‌گیری به روش‌های مشابهی بر بسیاری از اقتصاد جهان تأثیر گذاشت، این بازگشت یکسان نبوده است و برخی کشورها، از جمله ایالات متحده، سریع‌تر از سایرین در حال بهبود هستند.
بازگشت مجدد در چین متوقف شده است
دولت چین در اوایل این هفته با تصمیم به کاهش ندادن نرخ بهره کلیدی که بر وام مسکن تاثیر می گذارد، سرمایه گذاران را غافلگیر کرد. و نرخ یک ساله خود را که بر وام های شخصی و وام های تجاری تأثیر می گذارد، برای دومین بار در سه ماه کاهش داد.
این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که هزینه‌های مصرف‌کننده چینی، تولید کارخانه‌ها و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های بلندمدت مانند املاک یا ماشین‌آلات همگی در ماه گذشته کاهش یافتند. بیکاری جوانان به بالاترین حد خود رسیده است، در حالی که بحران مستغلات و بدهی های مستغلات سرمایه گذاران را از بدترین وضعیت ترسانده است.
این تغییر در سیاست پولی به دلیل اهمیت این کشور برای سلامت کلی اقتصاد جهانی قابل توجه است. چین حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص می دهد که وسیع ترین معیار فعالیت اقتصادی است.
به گفته نیک بننبروک، اقتصاددان بین‌المللی ولز فارگو، انزوای فزاینده چین از بقیه جهان - که با سیاست «صفر کووید» تشدید شد - تفاوت‌ها در بهبود پس از کووید را در مقایسه با سایر اقتصادهای بزرگ تشدید کرده است.
لارگارد روز جمعه گفت: «ما با شکاف ژئوپلیتیکی عمیق و اقتصاد جهانی روبرو هستیم که در حال تقسیم شدن به بلوک‌های رقیب است.
او افزود که بانک‌های مرکزی باید «شفافیت، انعطاف‌پذیری و فروتنی» را ارائه دهند، زیرا اقتصاد جهانی وارد عصر جدیدی از «تغییرها و شکست‌ها» می‌شود.
آیا ارتباط همیشه جواب می دهد؟
اندرو بیلی، رئیس بانک مرکزی انگلیس، در رویداد ژوئن که توسط بانک مرکزی اروپا برگزار شد، گفت: بانک‌های مرکزی «خیلی صحبت می‌کنند و ما همدیگر را تا حد زیادی می‌بینیم». این مهم است که ما این کار را انجام دهیم، و در مورد چگونگی تفسیر چیزهایی که در اطرافمان می گذرد، خرد به اشتراک بگذاریم.»
اما همه موافق نیستند که همسویی بانک مرکزی بهترین سیاست است.
ریچارد کلاریدا، نایب رئیس سابق فدرال رزرو در کنفرانس سیاست اقتصادی آسیا در سال 2021 گفت: اتخاذ همکاری رسمی سیاست پولی جهانی می تواند به طور قابل قبولی اعتبار بانک مرکزی و حمایت عمومی از استقلال بانک مرکزی را از بین ببرد.
بننبروک گفت که هماهنگی نزدیک می تواند عواقب ناخواسته ای بر اقتصاد جهانی نیز داشته باشد.
بننبروک گفت: «همیشه این خطر وجود دارد که اگر همه همه کارها را به یکباره انجام دهند و آن را خیلی خیلی سریع انجام دهند، این احتمال وجود دارد که نرخ بهره را بیش از حد افزایش دهیم زیرا واقعاً زمانی برای ارزیابی کامل تأثیر آن نداریم.»
منبع: CNN