پایگاه خبری فولاد ایران- یکی از غیرمعمول ترین عباراتی که یک بانک مرکزی می تواند بیان کند این است که آنها "وابسته به داده ها" هستند. این یک روش پیچیده برای گفتن این است که آنها آینده را نمی دانند، و بنابراین منتظر خواهند ماند و ببینند که اعداد چگونه به نظر می رسند.
با این حال، این روزها، اعلامیههای وابستگی به دادهها توسط فدرال رزرو جالبتر است: آنها بهجای اظهارات بدیهی به نظر میآیند درخواستهای شاکیانه دارند. بسیاری از دادههایی که به فدرال رزرو، تحلیلگران و سرمایهگذاران اجازه میدهد اقتصاد آمریکا را درک کنند، در آستانه ناپدید شدن هستند، که قربانی تعطیلی دولت است.
کنگره با مهلت نیمه شب 30 سپتامبر برای تصویب لایحه ای برای حفظ بودجه دولت فدرال مواجه است. با توجه به سرسختی جمهوریخواهان تندرو، که تقریباً از حق وتو در مجلس نمایندگان برخوردارند، احتمال اینکه مجلس قانونگذاری آمریکا ضربالاجل را از دست بدهد، زیاد و در حال افزایش است. آخرین تعطیلی دولت، که از اواخر سال 2018 آغاز شد، به مدت 35 روز به طول انجامید، به این معنی که ممکن است به راحتی ماه نوامبر باشد تا کارمندان فدرال امسال به سر کار خود بازگردند.
تأثیر اقتصادی ساده تعطیلی، خفیفتر از آن چیزی است که اغلب تصور میشود. برخلاف سناریوی فاجعهبار نکول ناشی از سقف بدهی، دولت همچنان به تعهدات اجباری خود مانند ارائه حمایت از درآمد برای سالمندان ادامه میدهد. این به اصطلاح بخش های اختیاری هزینه های فدرال - از بیمه محصولات کشاورزی برای کشاورزان تا پول برای بزرگراه ها - است که متوقف می شود. اینها حدود 27 درصد از بودجه دولت را تشکیل می دهند. یک قانون سرانگشتی، بر اساس تجربه گذشته، این است که هر هفته تعطیلی دولت حدود یک دهم درصد از نرخ سالانه رشد تولید ناخالص داخلی در سه ماهه زمانی که رخ میدهد، کاهش مییابد. اما زمانی که دفاتر فدرال بازگشایی می شوند، کارگران حقوق معوقه دریافت می کنند و ضربه به رشد عمدتاً به پایان می رسد.
نگرانی کمتر مورد توجه این است که دولت نتواند مجموعه وسیعی از داده های اقتصادی را که رگ حیاتی بازارهای مالی هستند جمع آوری و منتشر کند. خرده فروشی، مسکن، درآمد شخصی، تولید ناخالص داخلی و مهمتر از همه، تورم - همه این گزارش ها تا زمانی که دولت تعطیل است به حالت تعلیق در می آیند.
به گزارش فولاد ایران، اگرچه سیاستگذاران فدرال رزرو کاملاً از اطلاعات مربوط به اقتصاد بی بهره نخواهند بود. برای شروع، تعداد زیادی از شاخصهای منظم بخش خصوصی وجود دارد که آنها قبلاً از آنها استفاده میکنند: گزارشهای متعدد در مورد بازار کار، شاخصهای جایگزین تورم و بررسیهای احساسات مصرفکننده و تجاری. اطلاعات مالی از بانک ها و ارقام سطح دولتی، به ویژه دریافت های مالیاتی، نیز مفید است. به علاوه بانک مرکزی دفاتر منطقه ای دارد که به جمع آوری داده ها در مورد اقتصاد محلی خود ادامه خواهند داد.
اگر دولت بازگشایی شود و معلوم شود که تورم خیلی داغ بوده است، فدرال رزرو می تواند در نشست دسامبر خود با افزایش نرخ برابری کند. در مقابل، اگر فدرال رزرو در ماه نوامبر نرخ بهره را افزایش دهد و سپس معلوم شود که اقتصاد در واقع به شدت کاهش یافته است، بانک مرکزی باید به فکر معکوس کردن حرکت خود باشد.
تندروهای جمهوری خواه که دولت را به سمت تعطیلی سوق می دهند، نمی خواهند به عنوان کبوترهای تورم در نظر گرفته شوند، اما این نتیجه عجیب ناسازگاری آنهاست.
منبع: اکونومیست