پایگاه خبری فولاد ایران- چهار سال گذشته همراه با سه شوک بزرگ بود: کووید، اختلال در عرضه پس از کووید؛ حمله روسیه به اوکراین و افزایش متعاقب آن در قیمت کالاها. آیا این سری از شوک های گسترده اکنون به پایان رسیده است؟
به گزارش فولاد ایران، حمله مرگبار به اسرائیل و درگیری در غزه نشان می دهد که پاسخ ممکن است "نه" باشد. آشفتگی اخیر در بازارهای اوراق قرضه یکی دیگر از نشانه های فقدان پیش بینی پذیری است. با این وجود، هم دلگرم کننده و هم ناراحت کننده است که اقتصاد جهانی انعطاف پذیری نشان داده است، اما عملکرد در بلندمدت بدتر شده است، همراه با واگرایی در عملکرد کشورهای ثروتمند و فقیرتر نسبت به انتظارات.
در اینجا سه تحول دلگرم‌کننده وجود دارد: صندوق بین‌المللی پول نیازی به ایجاد تغییرات مهم در پیش‌بینی‌های آوریل خود نداشته است. تلاطم مالی بهار گذشته - با فروپاشی بانک های منطقه ای ایالات متحده و Credit Suisse - کاهش یافته است. و مهمتر از همه، شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد تورم ممکن است بدون رکود به هدف کاهش یابد. بنابراین، کاهش تورم ممکن است بیش از آنچه انتظار می رود، "بی عیب و نقص" باشد. بازارهای کار در بسیاری از کشورهای با درآمد بالا، بدون شواهدی از "مارپیچ قیمت دستمزد" قوی باقی می مانند. با این وجود، خطرات کوتاه مدت قابل توجهی باقی می ماند.
یکی این که بحران املاک چین به مراتب بدتر می شود. مورد دیگر احتمال نوسانات بیشتر در قیمت کالاها است. مورد دیگر این است که با پایان یافتن پس‌اندازهای دوران کووید، به ویژه در ایالات متحده، مصرف ضعیف می‌شود. نکته دیگر این است که تورم انعطاف پذیرتر از حد انتظار است: این واقعیت که به نظر می رسد کاهش تورم بدون رکود ممکن است دلیلی برای کنار گذاشتن زودهنگام این تلاش ها نیست.
سرانجام، سیاست مالی در این دنیای جدید محدودتر خواهد شد. این حداقل به این معنی است که کشورهای در حال توسعه با بدهی های گران دست و پنجه نرم می کنند. شوک های مالی بیشتر محتمل به نظر می رسد. علاوه بر این، و متأسفانه، انعطاف پذیری به معنای عملکرد خوب نیست. بنابراین، در سال 2023، تولید جهانی حدود 3 درصد کمتر از پیش‌بینی‌های قبل از همه‌گیری خواهد بود. البته، این ضررها در کشورهای با درآمد بالا بسیار اندک است در ایالات متحده، یک سود ناچیز وجود دارد. اما در کشورهای نوظهور و در حال توسعه این تاثیر نامطلوب تر بوده است. این نشان دهنده توانایی بسیار بیشتر کشورهای با درآمد بالا برای مقابله با شوک ها است.
مشکلات طولانی مدت دیگری در پیش است. یکی آب و هوا. جهان در ماه گذشته پس از پشت سر گذاشتن رکورد قبلی با دمای "فوق العاده" 0.5 درجه سانتیگراد، گرم ترین ماه سپتامبر خود را تجربه کرد. علاوه بر این، همانطور که برخی معتقدند، اگر قرار باشد نرخ های بهره واقعی به طور دائم بالاتر باشد، شرایط برای سرمایه گذاری بلندمدت و رشد نیز برای همیشه بدتر خواهد شد، درست زمانی که یک موج عظیم سرمایه گذاری برای رویارویی با چالش های اقلیمی و اهداف توسعه گسترده تر مورد نیاز است.
شکست اقتصاد جهانی، با افزایش حمایت گرایی و رقابت شدید ژئواستراتژیک، احتمالاً همه اینها را تشدید خواهد کرد. در بدترین حالت، جای زخم سال‌های اخیر نه تنها غیرقابل برگشت است، بلکه منادی عملکرد آسیب‌دیده دائمی است. در آخرین راه، همه اینها اساساً مشکلات سیاسی هستند، که راه دیگری برای گفتن آنها تقریباً غیر قابل حل است.
هرج و مرج در واشنگتن، انتخاب سیاست‌های بد در چین، جنگ جنایتکارانه روسیه در اوکراین، شکست در رسیدن به هر نوع صلحی بین اسرائیل و فلسطینی‌ها و ناتوانی در اجتناب از برخی از پیامدهای شوک‌های اخیر برای کشورهای فقیر همه نشان می‌دهد. در نشست‌های سالانه در مراکش، سیاست‌گذاران باید در مورد افزایش عظیم منابع برای صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی توافق کنند. تقریباً همه این را می دانند. آیا این اتفاق خواهد افتاد؟ وقت آن است که بشریت کمی بزرگ شود.
منبع: فایننشال تایمز