پایگاه خبری فولاد ایران- آیا فدرال رزرو باید در ماه مارس نرخ بهره را کاهش دهد؟ اگر به قانون به اصطلاح تیلور - که از نام اقتصاددان افسانه ای آمریکایی جان بی تیلور نامگذاری شده است - پیروی کنید، پاسخ قطعی "بله" است.
به هر حال، این فرمول که نرخ بهینه را با استفاده از متغیرهایی مانند سطح قیمت، بیکاری و درآمد واقعی پیش‌بینی می‌کند، در حال حاضر نشان می‌دهد که «نرخ وجوه فدرال امروز نباید 5.5 درصد باشد، بلکه باید 4.5 درصد باشد».
فرانسوا ویلروی دی گالهاو، رئیس بانک مرکزی فرانسه در اجلاس داووس گفت: «برای اعلام پیروزی بر تورم خیلی زود است و کار هنوز تمام نشده است.» یا همانطور که فیلیپ هیلدبراند، رئیس سابق بانک مرکزی سوئیس و اکنون در بلک راک، تکرار کرد: «در برخی مواقع متوجه خواهیم شد که تثبیت به اهداف تورمی ۲ درصدی که بانک‌های مرکزی به دنبال آن هستند، چندان آسان نیست.»
بنابراین خوش بینی در نرخ ها به ویژه در ایالات متحده احتمالاً بیش از حد است. از چنین اظهاراتی می توان استنباط کرد که برخی فکر می کنند قانون تیلور اشتباه است و/یا بهتر است نادیده گرفته شود.
به گزارش فولاد ایران، بانک‌های مرکزی همیشه از این ایده که بازارها پیشتاز هستند بیزارند و بسیاری از اقتصاددانان این قانون را که زمانی مقدس بود، بیش از حد خام می‌دانند. اما این ناهماهنگی به سوال بسیار بزرگتری اشاره دارد که سرمایه گذاران باید به آن فکر کنند: آیا عوامل سیاسی بر بنیادهای اقتصادی در سال 2024 تسلط خواهند داشت یا برعکس؟ یا، به بیان این موضوع در شرایط سیاست پولی: آیا تورم اساساً توسط چرخه های تقاضا و عوامل بنیادي اقتصادی در سال جاری شکل خواهد گرفت؟ یا مسائل مربوط به عرضه، که اغلب به سیاست مرتبط است، حاکم خواهد شد؟
تا همین اواخر، فرض کاری برای اکثر بانک‌های مرکزی و اقتصاددانان این بود که چرخه‌های تقاضا بیشترین اهمیت را دارند. از این رو، استفاده گسترده از مدل‌های منظم - مانند قانون تیلور - که آینده را با استفاده از داده‌های گذشته در مورد مبانی اقتصادی پیش‌بینی می‌کنند، به وجود آمده است. اما کووید این اعتماد را از بین برد، زیرا تورم به دلیل شوک های زنجیره تامین در سال 2021 افزایش یافت، سپس در سال 2023 با کاهش شوک ها کاهش یافت.
اگر بخواهیم منصف باشیم، تقاضا نیز مهم بود. همانطور که وبلاگ‌های اخیر شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید اشاره می‌کنند، یک محرک مالی کووید باعث افزایش تقاضا به روشی شد که به رشد قیمت کمک کرد.
با این حال، شورای مشاوران اقتصادی ایالات متحده با استفاده از تحقیقات جانت یلن قبل از اینکه وزیر خزانه داری شود، محاسبه می کند که 80 درصد کاهش تورم اخیر به دلیل نوسانات عرضه بوده است که البته خارج از کنترل فدرال رزرو و مدل های آن است.
از این رو این سؤال کلیدی است که این الگوهای عرضه و تقاضا در سال 2024، در ایالات متحده و جاهای دیگر چگونه عمل خواهند کرد؟ اگر شما خوش‌بین هستید که روی مبانی اقتصادی متمرکز شده‌اید، فرض می‌کنید که چرخه‌های تقاضا همچنان حاکم است.
به هر حال، قرنطینه‌های کووید به پایان رسیده است و شرکت‌ها اکنون در مدیریت شوک‌های زنجیره تامین، چه از دست دادن گاز روسیه یا اختلالات حمل‌ونقل، ماهرتر هستند. در واقع، نظرسنجی بانک آمریکا نشان می دهد که اکثریت بزرگی از سرمایه گذاران جهانی انتظار یک فرود "نرم" یا بهتر را در سال 2024 دارند - خوش بینانه ترین ارزیابی برای تقریبا دو سال اخیر. اما اگر بدبین باشید، نمی توان مسائل سیاسی را نادیده گرفت.
درگیری ژئوپلیتیکی در حال حاضر قیمت حمل و نقل را افزایش داده است و در حالی که تأثیر فوری آن با این واقعیت کاهش یافته است که حمل و نقل معمولاً در ژانویه به هر حال کاهش می‌یابد، بانک جهانی اخیراً هشدار داده است که شاخص استرس زنجیره تأمین جهانی در حال افزایش است و می‌تواند الگوهایی را که آخرین بار در طول همه‌گیری دیده شده بود، در صورت تشدید مسائل دریای سرخ، تکرار کند. اختلال ادامه دارد سایر درگیری ها نیز مانند سیاست داخلی، تهدیداتی را به همراه دارند
گرگ جنسن از بریج واتر، فکر می‌کند که سرمایه‌گذاران تهدیدهای تورمی را که ممکن است از پیروزی احتمالی دونالد ترامپ در ریاست‌جمهوری ناشی شود را باید در نظر بگیرند، زیرا ترامپ احتمالاً فرماندار فدرال رزرو را منصوب می‌کند و تعرفه‌های تجاری بالا وضع می‌کند.
خطراتی از این دست توضیح می دهد که چرا موسیقی حال و هوای داووس با روند بازار در تضاد بود. این امر توجه به دو نکته را آشکار می کند: اول، اقتصاددانان از همه رشته‌ها نیاز فوری به بررسی مسائل مربوط به عرضه دارند، نه فقط چرخه‌های تقاضا. و دوم اینکه برای مدیران عامل و سرمایه گذاران هوشمندانه است که امسال را با دامنه بالقوه نتایج بسیار گسترده، پوشش دهند.
منبع: فایننشال تایمز