پایگاه خبری فولاد ایران - در خارج از شهر یونگین، در 40 کیلومتری جنوب سئول، ارتش حفاری در حال آماده شدن برای آنچه رئیس جمهور کره جنوبی به عنوان یک "جنگ تراشه" جهانی توصیف کرده، است. این حفارها روزانه 40000 مترمکعب زمین را جابجا می کنند و پایه و اساس مجموعه جدیدی از تاسیسات تراشه سازی را می گذارند که شامل بزرگترین کارخانه ساخت تراشه جهان می شود. این سایت 1000 هکتاری، با سرمایه گذاری 91 میلیارد دلاری توسط سازنده تراشه SK Hynix، خود تنها بخشی از یک "مگا خوشه" 471 میلیارد دلاری در Yongin خواهد بود که شامل سرمایه گذاری 300 تریلیون وون (220 میلیارد دلار) توسط Samsung Electronics می شود.
این پروژه توسط دولت در بحبوحه نگرانی فزاینده مبنی بر اینکه صنعت صادرات پیشرو کشور توسط رقبا در سراسر آسیا و غرب غصب خواهد شد، نظارت می شود.
به گزارش فولاد ایران، اکثر کارشناسان صنعت معتقدند که سرمایه‌گذاری در Yongin برای سازندگان تراشه‌های کره‌جنوبی جهت حفظ برتری تکنولوژیکی خود در تراشه‌های حافظه پیشرفته و همچنین برای پاسخگویی به تقاضای پررونق آینده برای سخت‌افزار مرتبط با هوش مصنوعی ضروری است. اما اقتصاددانان نگرانند که عزم دولت برای دوبرابر کردن محرک‌های رشد سنتی کره جنوبی در تولید و شرکت‌های بزرگ، نشان دهنده عدم تمایل یا ناتوانی در اصلاح مدلی است که نشانه‌هایی از تمام شدن قدرت را نشان می‌دهد.
بانک کره با رشد متوسط 6.4 درصدی بین سال‌های 1970 و 2022، سال گذشته هشدار داد که رشد سالانه در مسیر کاهش است و تا سال 2040 سالانه 0.1 درصد کاهش می یابد. ستون های مدل قدیمی رشد، مانند انرژی ارزان و نیروی کار، در حال زوال هستند. شرکت Kepco، انحصار انرژی دولتی که تعرفه‌های صنعتی یارانه‌ای را به تولیدکنندگان کره‌ای ارائه می‌کند، 150 میلیارد دلار بدهی جمع کرده است.
Park Sangin، استاد اقتصاد در دانشکده مدیریت دولتی در دانشگاه ملی سئول، خاطرنشان می‌کند که ضعف کره جنوبی در توسعه «فناوری‌های زیربنایی» جدید - برخلاف قدرت آن در تجاری‌سازی فناوری‌هایی مانند تراشه‌ها و باتری‌های لیتیوم یونی که در ایالات متحده و ژاپن اختراع شده‌اند، با نزدیک شدن شکاف نوآوری توسط رقبای چینی در معرض دید قرار گرفته است. حفارها در حال جابجایی 40000 متر مکعب زمین در روز هستند و پایه و اساس یک خوشه جدید از تاسیسات ساخت تراشه در Yongin را می گذارند. اما پارک می گوید که ساختار اقتصادی ما که مبتنی بر تقلید با جهان توسعه یافته است، از دهه 1970 اساساً تغییر نکرده است.
نگرانی در مورد رشد آینده با یک بحران جمعیتی قریب الوقوع تشدید شده است. طبق گزارش موسسه بهداشت و امور اجتماعی کره، تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2050 نسبت به سال 2022، 28 درصد کمتر خواهد بود، زیرا جمعیت در سن کار تقریباً 35 درصد کاهش می یابد. چوی سانگ موک، وزیر دارایی کره در اوایل این ماه به فایننشال تایمز گفت: «اگر به مدل رشد گذشته پایبند باشیم، اقتصاد کره با چالش‌های بزرگی روبرو خواهد شد.»
برخی امیدوارند که رونق جهانی مورد انتظار در هوش مصنوعی با ارائه راه حل هایی برای مشکلات بهره وری و جمعیتی کشور، صنعت نیمه هادی کره و شاید حتی اقتصاد کره را در کل نجات دهد. اما بدبینان به سوابق ضعیف این کشور در رسیدگی به چالش‌های مختلف از کاهش نرخ باروری گرفته تا بخش انرژی قدیمی و بازارهای سرمایه با عملکرد ضعیف اشاره می‌کنند که بعید است در آینده نزدیک بهبود یابد.
بر اساس گزارش موسسه مالی بین المللی، کره جنوبی همچنین یکی از بالاترین نرخ های بدهی خانوارها را به نسبت تولید ناخالص داخلی در جهان توسعه یافته دارد. میانگین بدهی زوج های تازه ازدواج کرده در کره جنوبی 124000 دلار است. در حالی که بدهی دولت کره جنوبی به تولید ناخالص داخلی با استانداردهای غربی نسبتاً پایین است و 57.5 درصد است، صندوق بین المللی پول پیش بینی می کند که این رقم طی 50 سال آینده در غیاب اصلاحات اساسی بازنشستگی سه برابر شود.
همچنین پیش‌بینی می‌شود کاهش نرخ زاد و ولد در کره جنوبی تا سال 2050 تقریباً 35 درصد جمعیت در سن کار را کاهش دهد و تولید ناخالص داخلی را 28 درصد کمتر از سال 2022 کند.
با این حال، نگرانی در مورد امنیت تایوان تقاضا برای جایگزین‌های کره‌ای را تامین می‌کند. شرکت های کره جنوبی در حوزه های مختلف از دفاع و ساخت و ساز گرفته تا داروسازی، وسایل نقلیه الکتریکی و سرگرمی، نشان داده اند که از بسیاری از همتایان غربی خود ماهرتر هستند. بانک کره همچنین اعلام کرده است که می توان با رساندن کشور به میانگین OECD بر اساس طیف وسیعی از معیارها، از جمله تمرکز جمعیت شهری و اشتغال جوانان، پرمشغله ترین سناریوها در مورد بحران جمعیتی و چشم انداز رشد کشور را کاهش داد. اما برخی دیگر استدلال می کنند که در حالی که کره جنوبی می تواند و باید کارهای زیادی برای کاهش مشکلاتش انجام دهد، کارنامه این کشور در زمینه اصلاحات ضعیف است. در حالی که رقابت برای مکان های دانشگاهی شدیدتر می شود و نرخ باروری همچنان در حال کاهش است، هزینه های تحصیلی خصوصی همچنان افزایش می یابد. اصلاحات در بخش بازنشستگی، مسکن و پزشکی متوقف شده است، در حالی که کمپین های طولانی مدت برای محدود کردن وابستگی کشور به شرکت ها، تقویت انرژی های تجدیدپذیر، افزایش ارزش شرکت ها، کاهش شکاف دستمزد جنسیتی و تبدیل سئول به یک مرکز مالی پیشرو در آسیا، همگی پیشرفت کمی داشته اند. اما چوی، وزیر دارایی، اعتقاد خود را حفظ می کند که اقتصاد کشور را می تواند بسازد.
منبع: فایننشال تایمز