فولادسازان اروپایی در خطر از دست دادن اهداف آب و هوایی

پایگاه خبری فولاد ایران- فعالان محیط زیست هشدار می‌دهند که صنعت فولاد اروپا با وجود تعهد میلیاردها یورویی کمک دولتی از سوی دولت‌های منطقه، اهداف بلندپروازانه اقلیمی را از دست می‌دهد. آریا، یک سازمان تحقیقاتی غیرانتفاعی، می‌گوید که از سال 2022، کمیسیون اروپا بیش از 8 میلیارد یورو به برخی از بزرگترین تولیدکنندگان بلوک برای حمایت از سرمایه‌گذاری در تولید کم‌مصرف کربن موافقت کرده است. به گزارش فولاد ایران، ArcelorMittal، دومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان و بزرگترین تولیدکننده اروپا، 3 میلیارد یورو یارانه برای پروژه های کربن زدایی برای حذف تدریجی استفاده از زغال سنگ به نفع گاز طبیعی و در نهایت هیدروژن دریافت کرده است. Thyssenkrupp، شرکت صنعتی آلمانی، 2 میلیارد یورو یارانه دریافت کرده است، در حالی که سایر گروه ها مانند Salzgitter یک میلیارد یورو دریافت کرده اند. تاتا استیل 500 میلیون پوند از حمایت دولتی بریتانیا را به عنوان بخشی از توافق برای سرمایه گذاری 700 میلیون پوندی از پول خود دریافت کرده است.
علیرغم این یارانه ها، گروه های تحقیقاتی آب و هوا می گویند فولادسازان اروپایی هنوز در مسیر دستیابی به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مبتنی بر علم نیستند و آنها را قادر می سازد تا گرمایش جهانی را تا 1.5 درجه بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن، همانطور که در توافقنامه آب و هوایی پاریس در سال 2015 تعیین شده است، محدود کنند.
ویکی سینز، از اتحادیه جهانی معیار که پیشرفت شرکت‌ها را در زمینه ارزیابی می‌کند، گفت: «گروه‌های فولادی اهداف کاملاً بلندپروازانه‌ای تعیین کرده‌اند، اما اگر به عملکرد آنها در این مقطع زمانی نگاه کنیم، آنها به این اهداف نخواهند رسید. اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد تحقیقات WBA نشان داد که شدت انتشار کربن، که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را نسبت به خروجی اندازه‌گیری می‌کند، از شرکت‌های صنایع سنگین مانند فولاد، باید سه برابر سریع‌تر از نرخ فعلی در پنج سال آینده کاهش یابد تا با خط سیر 1.5 درجه سانتی‌گراد هماهنگ شود.
Rachna Mehta، تحلیلگر اصلی فولاد و مواد خام در ارائه دهنده داده Wood Mackenzie گفت: «حقیقت این است که ما بیشتر در مسیر گرمایش 2.5 درجه سانتیگراد هستیم. خارج از تولید برق، بخش آهن و فولاد بزرگترین تولیدکننده صنعتی دی اکسید کربن است. طبق گزارش انجمن جهانی فولاد، فولاد به تنهایی 7 تا 9 درصد از انتشار مستقیم سوخت های فسیلی را تشکیل می دهد. وود مکنزی تخمین می زند که کربن زدایی از صنایع جهانی آهن و فولاد تا سال 2050 حدود 1.4 تریلیون دلار هزینه خواهد داشت.
بیشتر گروه های فولاد اروپایی در حال سرمایه گذاری در کوره های قوس الکتریکی هستند که فولاد بازیافتی را ذوب کرده و کسری از CO2 کوره های بلند سنتی را منتشر می کند. با این حال، برای رسیدن به انتشار خالص صفر، صنعت در حال استفاده از نیروگاه‌های «آهن اسفنجی یا آهن احیای مستقیم»DRI  در ترکیب با کوره‌های قوس الکتریکی است. کارخانه های DRI از گاز طبیعی و هیدروژن سبز بالقوه استفاده می کنند که در حال حاضر در مقیاس در دسترس نیست. محصول میانی، آهن اسفنجی، سپس در کوره قوس الکتریکی به فولاد خام تبدیل می شود.
فعالان آب و هوایی علاوه بر انتقاد از پیشرفت آهسته فولادسازان، می گویند که شفافیت نیز وجود ندارد، که تعیین میزان هزینه صرف شده برای تحقیق و توسعه جایگزین های کم کربن را دشوار می کند. SteelWatch، یک گروه کمپین که سال گذشته برای اعمال فشار بر صنعت برای کربن زدایی در راستای توافق پاریس راه اندازی شد، استدلال می کند که ArcelorMittal به طور خاص باید با توجه به موقعیت پیشرو خود، کارهای بیشتری انجام دهد. این شرکت از این شرکت خواسته است تا اهداف آب و هوایی بلندپروازانه‌تری را در سطح جهانی اتخاذ کند، ضرب‌الاجل‌های روشنی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ و گاز در فعالیت‌های خود تعیین کند و بیشتر از سود خود را به کربن‌زدایی اختصاص دهد.
تاتا استیل در بریتانیا، که قصد دارد یک کوره قوس الکتریکی در سایت اصلی خود در پورت تالبوت در ولز بسازد، گفت که می خواهد اهداف مبتنی بر علم ایجاد کند. تجزیه و تحلیل آن نشان می دهد که این شرکت "از طریق تحویل انتقال خود بهEAF  یا کوره های قوس الکتریکی، به یک هدف مبتنی بر علم دست خواهد یافت".
آدولفو آیلو، معاون مدیر کل یوروفر، نهاد تجاری صنعت فولاد اروپا، از شرکت های منطقه دفاع کرد و گفت که آنها "جاه طلب ترین" در تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در مقایسه با شرکت های ایالات متحده و آسیا بوده اند. به گفته او، شرکت‌های اروپایی پروژه‌های انتقال سبز را در سال 2021 پیشنهاد کرده بودند - اما چندین سال طول کشید تا تأییدیه نظارتی تضمین شود. وی افزود: با توجه به اینکه موفقیت بیشتر پروژه ها به در دسترس بودن و قیمت برق سبز و هیدروژن سبز بستگی دارد، نمی توان انتظار داشت که بخش اروپایی به تنهایی عمل کند.

منبع: فایننشال تایمز