پایگاه خبری فولاد ایران- در چهار سال گذشته، تعدادی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت و گاز جهان، برنامه های بلندپروازانه ای را برای تغییر از تولید سوخت فسیلی به تامین انرژی پاک طرح کرده اند. مدیران ارشد استدلال کردند که این تحول برای کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای جهانی و فراهم کردن آینده ای برای شرکت هایشان به دلیل تکامل سیستم انرژی به سوخت های سبزتر مورد نیاز است.
با این حال، اکنون، برخی از شرکت‌ها از قبل شروع به عقب‌نشینی از اهدافی که معین کرده‌اند، این سوال را مطرح می‌کنند که آیا شرکت های بزرگ نفتی می‌توانند به سمت درآمد کمتر پیش بروند؟ بریتیش پترولیوم، سال گذشته، سرعت کاهش تولید نفت و گاز خود را کم کرد، در حالی که در ماه مارس، شل اهداف آب و هوایی خود را تضعیف کرد تا برنامه‌های توسعه تجارت گاز طبیعی مایع خود را برآورده کند.
به گزارش فولاد ایران، در ایالات متحده، اکسون موبیل، که هرگز متعهد به کناره گیری از نفت و گاز نبود، جسورتر از همیشه به نظر می رسد: طرح شکایت علیه سهامدار فعالی که شرکت را برای تعیین اهداف جاه طلبانه تر انتقال تحت فشار قرار داده است. شل اخیراً اهداف اقلیمی خود را برای تطبیق با برنامه‌های حفظ تجارت گاز خود بازبینی کرده است.
در میان بزرگترین شرکت‌های نفت و گاز اروپایی، شرکت توتال در رویکرد خود ثابت‌ترین بوده است. پاتریک پویانه، مدیر اجرایی از سال 2014، بارها بر نیاز به سرمایه‌گذاری مستمر در نفت و گاز تاکید کرده است.
جوآن صالح، شریک بخش انرژی و منابع طبیعی در مشاور الیور وایمن می گوید که بزرگترین شرکت های نفت و گاز منابع مالی و فنی لازم برای سرمایه گذاری قابل توجه در زیرساخت های انرژی پاک را دارند، اما این صنعت تنها زمانی تغییر خواهد کرد که سودآور باشد. او می‌گوید: «اگر محیطی ایجاد کنید که در آن انتقال واقعاً سودآور باشد، شرکت‌ها در عمل پول را دنبال خواهند کرد.» در نتیجه، او فکر می‌کند که شرکت های بزرگ نفت بعید است که در رسیدن به اهداف جاه طلبانه تر انتقال پیشروی کنند، در عوض تصمیم می‌گیرد با رشد تقاضا، توانایی ورود به بازارهای جدید برای محصولات انرژی با کربن کمتر را ایجاد کنند.
منبع: فایننشال تایمز