پایگاه خبری فولاد ایران- چین مشکل زیادی دارد. این کشور در حال تولید کالاهای بسیار زیادی برای مصرف است که به دلیل تقاضای کم و بحران در بخش املاک و مستغلات، در مازاد ظرفیت مدفون شده است.
از پنل‌های خورشیدی گرفته تا خودروهای الکتریکی، کالاهای مختلف چینی به بازارهای خارج از کشور می‌روند، جایی که به دلیل قیمت های فوق‌العاده پایین‌شان که توسط یارانه‌های دولتی چین و مشوق‌های مختلف دیگر امکان‌پذیر شده است، صنایع محلی را در دیگر نقاط از بین می‌برند.
به گزارش فولاد ایران، از آنجایی که چین مشکل مازاد ظرفیت خود را به کشورهای دیگر صادر می کند، با یک ضربه مواجه شده است. اروپا و ایالات متحده اخیراً بر خودروهای برقی ارزان‌تر چینی عوارض وضع کرده‌اند. هند نیز با این مشکل چینی در بخش فولاد دست و پنجه نرم می کند. با توجه به اینکه بازار خود بدون تقاضا است، چین فولاد ارزان قیمت را به هند می فرستد، جایی که تقاضا در آن قوی است. سیل فولاد ارزان چينی مانع از رشد فولادسازان هندی می شود زیرا آنها نمی توانند با قیمت فولاد چینی که در مراحل مختلف توسط دولت چین یارانه زیادی دریافت می کند، مطابقت داشته باشند.
رویترز گزارش داد که وزارت فولاد از وزارت بازرگانی و صنعت خواسته است تا واردات فولاد ارزان‌تر از چین و ویتنام را بررسی کند.
هند، دومین تولیدکننده بزرگ فولاد خام جهان پس از چین، در سال مالی منتهی به مارس به واردکننده خالص فولاد تبدیل شد و این روند با افزایش واردات فولاد تمام شده در آوریل و مه به بالاترین حد خود در پنج سال اخیر رسیده است. اکونومیست گزارش داده است که دولت قرار است عوارض ضد یارانه ای را که از قبل بر روی لوله ها فولادی ضد زنگ درز جوش از چین و ویتنام اعمال شده است، تمدید کند. اداره کل تجاری هند پیشنهاد کرده است که دولت باید به تعرفه های جبرانی که برای اولین بار در سال 2019 بر روی لوله های فولادی ضد زنگ وارد شده از چین و ویتنام اعمال شد، ادامه دهد.
چین تقریباً نیمی از فولاد جهان را تولید می کند و بیشتر آن را در داخل مصرف و بقیه را صادر می کند. این کشور به دلیل تلاش عظیم خود برای ایجاد زیرساخت ها و صنعت در دو دهه گذشته به بزرگترین تولید کننده فولاد در جهان تبدیل شده است. اما اکنون که هزینه‌های زیرساختی عمومی آن به دلیل بدهی دولت محلی متوقف شده و بخش املاکش از بین رفته، راهی برای مصرف مقادیر عظیم فولادی که تولید می‌کند ندارد. همچنین، پس از همه‌گیری، زمانی که زنجیره‌های تامین به کشورهای دیگر منتقل شدند، چین به بازار صادرات در حال کاهش خود چشم روخته است.
تانگ زوجون، نایب رئیس انجمن آهن و فولاد چین، در نشست اخیر فولادسازان گفت: "در گذشته، صنعت فولاد عمدتاً با سرمایه گذاری هایی مانند املاک، ساخت و ساز زیرساخت ها و نوسازی تجهیزات صنایع نوظهور استراتژیک مبتنی بر مصرف و نوآوری هدایت حمایت می شد. اما دوران ساخت و ساز در مقیاس بزرگ در کشور ما به پایان رسیده است."
تانگ وضعیت صنعت فولاد چین را با مزرعه‌ای مقایسه کرد که بذرهای زیادی در آن کاشته شده و منجر به رشد ضعیف محصول شده است. تانگ گفت: «اما اکنون دشوار است که تصمیم بگیریم کدام یک را بیرون بکشیم.»
بزرگترین موج صادرات فولاد چین از زمان اشباع جهانی در اواسط دهه 2010، تنش های تجاری در سراسر جهان را شعله ور کرد.
صادرات فزاینده در حال تشدید اصطکاک تجاری در سراسر جهان است. رئیس جمهور جو بایدن خواستار اعمال تعرفه هایی بر برخی از محصولات فولادی چین است. در حالی که ایالات متحده فولاد بسیار کمی از بزرگترین اقتصاد آسیا می گیرد، این بخشی از یک حرکت گسترده تر واشنگتن برای مقابله با آنچه که می گوید ظرفیت مازاد چین در صنایع از فلزات گرفته تا انرژی خورشیدی، است.
ماه گذشته، ایالات متحده اقداماتی را برای جلوگیری از دور زدن چین از تعرفه های گمرکی خود بر فولاد و آلومینیوم از طریق مسیریابی این واردات از طریق مکزیک انجام داد. اکنون ایالات متحده تعرفه 25 درصدی را بر فولاد مکزیکی که قبل از تبدیل شدن به محصول نهایی در خارج از آمریکای شمالی ذوب می شود، اعمال خواهد کرد. این فولاد قبلاً بدون عوارض وارد کشور می شد.
منبع: اکونومیست