پایگاه خبری فولاد ایران- آژانس بین‌المللی انرژی در آخرین گزارش خود از بازار نفت، چشم‌انداز خود در مورد تقاضای جهانی نفت را کاهش داد. این تنها یک دلیل داشت: رشد کندتر تقاضای چین.
برای سال‌ها، چین بزرگترین محرک رشد تقاضای نفت بوده است، زیرا اقتصاد این کشور رشد جهشی داشته است. اکنون، به نظر می رسد که این روند تمام شده است و بزرگترین بازار کالای جهان باید با واقعیت جدیدی سازگار شود.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش خود نوشت: «با توجه به پایان یافتن رشد تقاضای نفت چین، و تنها افزایش یا کاهش اندک در بسیاری از کشورها، روندهای فعلی انتظار ما را تقویت می‌کند که تقاضای جهانی تا پایان این دهه افزایش یابد.»
شرکت کنندگان در کنفرانس نفت آسیا و اقیانوسیه درباره تغییرات ساختاری و بلندمدت بازارهای نفت، بحث کردند. در واقع، برای بیش از یک دهه، تقاضای نفت در چین با چنان سرعتی در حال رشد بوده است که تاجران و مدیران نفتی به طور یکسان به این فرض که رشد آن با همان سرعت ادامه خواهد داشت، معتقد بودند.
به گزارش فولاد ایران، مدل اقتصادی کنترل مرکزی چین از چنین مفروضاتی پشتیبانی می کرد، اما فقط تا حدی. زیرا این مدل اقتصادی امکان تعدیل را در صورت دست نیافتنی بودن اهداف رشد فراهم می کند. برای مثال، امسال هدف رشد تولید ناخالص داخلی 5 درصد بود. این رشد نسبتاً قابل قبولی است، به ویژه در مقایسه با اقتصادهای اروپایی، اما هر زمان که رشد واقعی کمتر به نظر برسد، ناامیدکننده و به وجود آوردنده چرخش نزولی در بازار نفت است.
در سه ماهه دوم سال جاری، چین رشد اقتصادی 4.7 درصدی را گزارش کرد. این رقم ضعیفی تلقی می‌شود، که نشان می‌دهد بزرگترین واردکننده نفت جهان همچنان در حال بهبودی از قرنطینه‌های همه‌گیر است. این برداشت با داده هایی که نشان می دهد واردات نفت خام در نیمه اول کمتر از سال گذشته بوده است، پشتیبانی می شود، اگرچه نرخ واردات در سال گذشته رکورد بالایی داشت.
این چیزی است که روال را برای بسیاری از تاجران و برخی مدیران سخت‌تر می‌کند: رشد تقاضای نفت چین پس از یک دوره رشد قوی در حال کاهش است. این به خوبی قابل پیش بینی بود، زیرا هیچ اقتصادی وجود ندارد که بتواند به طور دائمی دو رقمی یا تک رقمی بالا رشد کند. با این حال به نظر می رسد نکته پیش بینی نشده آن، روند نزولی فزاینده پایدار در بازار نفت است.
آمریتا سن و لیویا گالاراتی از Energy Aspects در حاشیه APPEC گفتند: از منظر ساختاری، اکنون بعید به نظر می رسد که چین غول بزرگی برای تقاضای نفت و شاید حتی برای سایر کالاها باشد. ما مطمئن هستیم که دولت اجازه نخواهد داد رشد اقتصادی سقوط کند، اما رشد بدون شک برای آینده قابل پیش‌بینی ضعیف خواهد بود.»
در همین حال، واردات نفت در چین در حال افزایش است. در ماه آگوست، تعداد ورودی‌ها به بالاترین میزان در 12 ماه گذشته رسید که نشان می‌دهد رکودی که طبق گزارش‌ها اقتصاد چین در آن به سر می‌برد، به هر حال چندان عمیق نیست.
چین به‌عنوان پیش‌نمایش تقاضای نفت ظاهر شد، به نحوی که به دلیل رشد قوی در دو دهه گذشته یا بیشتر، به یک معبر برای تقاضای نفت تبدیل شد. با این حال، نیاز به تعدیل با این واقعیت روبرو است که بعید است تقاضای نفت خام چین به همان نرخی که در 20 سال گذشته رشد کرده است، ادامه دهد. تقاضا از این پس به احتمال زیاد کندتر رشد خواهد کرد. هیچ تولیدکننده ای، چه در اوپک و چه خارج از آن، وجود ندارد که بخواهد به بازار بیش از حد عرضه کند. بنابراین، حفاری ها تولید را تعدیل می کنند تا با تقاضا مطابقت بیشتری داشته باشد.
در مورد معامله گران، آنها احتمالاً باید به واقعیتی عادت کنند که در آن باید بیش از یک عامل را زیر نظر داشته باشند. چین، البته، عنصر مهمی در پیش بینی قیمت باقی خواهد ماند. این به سادگی تنها عاملی نخواهد بود که همه به آن توجه می کنند، با نادیده گرفتن عوامل دیگری مانند این واقعیت که تقاضای نفت اروپا، در حالی که در حال کاهش است، این کاهش بسیار آهسته است و به این معنی است که اروپای سبز هنوز به سهم خود در تقاضای جهانی نفت برای مدت بسیار زیادی ادامه خواهد داد.
منبع: Oilprice