پایگاه خبری فولاد ایران- دونالد ترامپ جنگ اوکراین را ظرف ۲۴ ساعت تمام نکرد، اما تیم او اولین گام را برداشت و در عربستان سعودی با نمایندگان روسیه دیدار کرد. در این مذاکرات، نمایندگان اوکراین و اروپا حضور نداشتند. به نظر میرسد که ترامپ با پذیرش برخی از مواضع روسیه قصد دارد جنگ را سریع پایان دهد.
با این حال، اوکراین همچنان مسئله اصلی است و به نظر میرسد که ترامپ قصد دارد با حداقل اقدامات ممکن جنگ را به پایان برساند، حتی اگر به ضرر مردم اوکراین باشد. مقامات آمریکایی تمایل دارند برخی از خواستههای پوتین را بپذیرند، از جمله عدم عضویت اوکراین در ناتو و اجازه دادن به روسیه برای حفظ ۲۰٪ از سرزمینهای اشغالشده. ترامپ حتی اوکراین را مسئول آغاز این جنگ میداند.
اما اگر واشنگتن و مسکو واقعاً وارد مذاکره شوند، باید به این فکر کنیم که نتیجه «کمترین بدترین» برای اوکراین و حامیانش چه خواهد بود.
در نشست ریاض، هیئت آمریکایی شامل «مارکو روبیو» وزیر امور خارجه، «مایک والتز» مشاور امنیت ملی، و «استیو ویتکاف» نماینده خاورمیانه بود. این افراد تجربه چندانی در دیپلماسی بینالمللی ندارند. در مقابل، تیم روسیه را سرگئی لاوروف، وزیر خارجه کهنهکار، رهبری میکرد که مدت کوتاهی پس از حمله ۲۰۲۲ تحت تحریمهای آمریکا قرار گرفت.
آمریکاییها باید آماده یک مذاکره دشوار باشند. لاوروف دیپلماتی قوی و مذاکرهکنندهای سرسخت است. او در گذشته در مورد مسائل مختلف از جمله دفاع موشکی آمریکا در اروپا که روسیه آن را تهدیدی علیه خود میدانست، مذاکره کرده است.
رئیسجمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، با چالش تقریباً غیرممکنی روبهرو است، اما اوکراین نمیتواند کاملاً از این مذاکرات کنار گذاشته شود. زلنسکی چندین اهرم فشار دارد، از جمله کنترل بر بخشی از خاک روسیه، ارتش مقاوم خود، و حمایت قوی اروپا.
برای زلنسکی و حامیانش، سه عامل در یک توافق «کمترین بدترین» حیاتی است:
۱. عدم واگذاری بیشتر سرزمین
از دست دادن کریمه و چهار استان دونباس ضربه بزرگی است، اما زلنسکی باید مانع از واگذاری مناطق بیشتر شود، از جمله خارکیف، دومین شهر بزرگ اوکراین که در نزدیکی مرز روسیه قرار دارد.
۲. تضمینهای امنیتی معتبر
اوکراین نیاز به یک ضمانت امنیتی دارد تا پوتین نتواند پس از چند سال مجدداً حمله کند. ترامپ از ابتدا اعلام کرده که نیروهای آمریکایی را به اوکراین اعزام نخواهد کرد و پوتین نیز هرگونه مداخله مستقیم ناتو را رد میکند. با این حال، کشورهای اروپایی مانند فرانسه، بریتانیا، کشورهای بالتیک و احتمالاً لهستان ممکن است مایل باشند نیروهای خود را در اوکراین مستقر کنند و نقش بازدارنده ایفا کنند.
یک گزینه دیگر، که احتمال کمتری دارد، این است که ناتو اعلام کند اگر پوتین دوباره به اوکراین حمله کند، این کشور بلافاصله به عضویت ناتو پذیرفته خواهد شد.
۳. ادامه کمکهای نظامی غرب
اوکراین برای دفاع از خود نیاز به حمایت تسلیحاتی مداوم از آمریکا و اروپا دارد. بودجه نظامی ناتو نزدیک به ۱.۵ تریلیون دلار است و منابع کافی برای ارسال هواپیماهای جنگی، موشکهای دوربرد، پهپادهای پیشرفته و حمایت اطلاعاتی برای اوکراین وجود دارد.
به گزارش فولاد ایران، اینکه از اوکراین خواسته شود بخش قابل توجهی از سرزمین خود را واگذار کند، ناعادلانه است، اما اگر چنین توافقی حاصل شود، اوکراین هنوز در موقعیت بهتری خواهد بود.
بیش از یک میلیون مرد روسی در جنگ کشته یا زخمی شدهاند یا برای فرار از خدمت اجباری کشور را ترک کردهاند. سرزمینهایی که روسیه تصرف کردهاند، به شدت تخریب شدهاند و هزینه بازسازی آنها بسیار بالا خواهد بود. علاوه بر این، تجاوز پوتین باعث شد که سوئد و فنلاند به ناتو بپیوندند، و دریای بالتیک عملاً به یک منطقه تحت کنترل ناتو تبدیل شده است.
از نظر اقتصادی نیز روسیه مجبور شده بخش زیادی از تولید ناخالص داخلی خود را صرف جنگ کند، که تأثیرات منفی بلندمدتی بر اقتصاد این کشور خواهد داشت.
توافق «کمترین بدترین» که در اینجا مطرح شد، ایدهآل نیست، اما در شرایط کنونی واشنگتن، مسکو و میدانهای جنگ در اوکراین، ممکن است بهترین گزینه ممکن باشد. پرسش اصلی این است که آیا ترامپ و تیمش واقعاً برای دستیابی به چنین توافقی تلاش خواهند کرد یا خیر.
منبع: Japan Times