پایگاه خبری فولاد ایران- اقتصاد ایالات متحده در چند سال گذشته بسیار بهتر از آنچه که بسیاری انتظار داشتند، عمل کرده است، به ویژه با توجه به بادهای مخالف متعدد ناشی از همه گیری، جدایی ایالات متحده و چین، جنگ در اوکراین و هرج و مرج سیاسی عمومی در واشنگتن. این کشور از یک سرمایش اقتصادی تقریبا بی عیب و نقص، همراه با بازار شغلی هنوز قوی و رشد کلی تولید ناخالص داخلی خوب برخوردار بوده است.
به ویژه در مقایسه با سایر کشورها، اقتصاد ایالات متحده در حال حاضر به همان اندازه که می تواند خوب به نظر می رسد. با این حال، یک مشکل آشکار آزاردهنده وجود دارد - مسکن. می توانید آن را در اعداد شاخص قیمت مصرف کننده در هفته گذشته مشاهده کنید، که نشان می دهد تورم کمی بالاتر از پیش بینی شده است. مقصر اصلی، جدای از بی ثباتی قیمت مواد غذایی و نفت، مسکن بود.
به گزارش فولاد ایران، شاخص مسکن CPI در سال گذشته 7.2 درصد افزایش یافته است که بیش از 70 درصد از کل افزایش کل اقلام را به غیر از مواد غذایی و سوخت تشکیل می دهد. اعداد تورم چشم انداز افزایش دیگر نرخ بهره فدرال رزرو را در آینده افزایش می دهد، در زمانی که وال استریت شرط بندی می کرد که افزایش ها به پایان رسیده است. اما آیا این بهترین راه حل سیاستی برای مشکل مسکن در ایالات متحده خواهد بود؟
یک استدلال قوی وجود دارد که پاسخ منفی است. مدتی است که داستان اصلی تورم در آمریکا تماماً در مورد مسکن بوده است. برخلاف سایر بازارها، از جمله بریتانیا، که قیمت‌ها نسبت به اوج خود در مارس 2022، 13.4 درصد کاهش یافته است، بازار مسکن آمریکا با وجود افزایش‌های متعدد نرخ بهره، سرد نمی‌شود. در واقع، می توانید استدلال کنید که افزایش نرخ ها اوضاع را در بازار مسکن بدتر کرده است. این را چگونه باید توضیح داد؟
مشکل اساسی عرضه بسیار کم مسکن نسبت به تقاضا در ایالات متحده است. تولید مسکن در این کشور از زمان بحران بزرگ مالی در سال 2008، زمانی که تعداد واحدهای مسکونی پایین آمد، همگام با شکل گیری خانوارها نبوده است. از آن زمان، تقاضا به مراتب از عرضه پیشی گرفته است و میلیون ها واحد ایالات متحده را با نیازهای جمعیتش کم کرده است.
در حالی که بسیاری از آمریکایی ها در شهرهای بزرگ مانند نیویورک، لس آنجلس یا سانفرانسیسکو موافق هستند که نیاز به مسکن مقرون به صرفه تر، و در واقع مسکن بیشتر به طور کلی وجود دارد، تعداد کمی از صاحبان خانه های مرفه یا حتی اجاره کنندگان به چنین پروژه ای رای می دهند. مطالعات نشان داده اند که سیاست شهری حول منطقه بندی بیشتر به نفع مخالفان طرح ها است تا توسعه دهندگان. این یک دلیل کلیدی برای محدود ماندن مسکن است. این مشکل با هجوم مهاجران به ایالات متحده بیشتر شده است، جایی که سرپناه در تئوری تضمین شده است اما در عمل در دسترس نیست.
همچنین از زمان بیماری همه گیر، مشکلاتی در مورد تورم مواد و نیروی کار وجود دارد. اینها یا از ساخت خانه های جدید جلوگیری کرده اند یا به سادگی آن را غیرقابل تحمل کرده اند. مسکن، از بسیاری جهات، آخرین مشکل زنجیره تامین آمریکاست. قیمت سوخت نیز افزایش یافته است، اگرچه این مشکل در نهایت با پمپاژ بیشتر چاه های ایالات متحده و تعدیل عرضه اوپک حل خواهد شد. اما مشکل تورم مسکن، که ناخواسته توسط فدرال رزرو تشدید شده است، به این زودی ها از بین نخواهد رفت.
در همین حال، میانگین قیمت مسکن 29 درصد افزایش یافته است، از 322,000 دلار در سال 2020 به 416,000 دلار امروز. آلپرت استاد دانشکده حقوق کرنل است که مدت‌هاست از این موضوع حمایت می‌کند که فدرال رزرو باید در مورد افزایش نرخ‌های جدید خلاقانه‌تر در مورد تورم بازار مسکن فکر کند. اگر پارادایم فعلی قیمت‌های بالا، نرخ‌های بالا و عرضه ناکافی ادامه یابد، باید چیزی ارائه داد. ممکن است به زودی شاهد اصلاح بازار مسکن در ایالات متحده نباشیم، با توجه به اینکه تعداد زیادی از مردم در نرخ های پایین قفل شده اند، اما اگر خانه های بیشتری در چند سال آینده ساخته نشوند، مدیریت بحران قیمت مسکن در آمریکا بسیار دشوار خواهد بود.
منبع: فایننشال تایمز