پایگاه خبری فولاد ایران- امروزه چین یک نیروگاه صنعتی است که بیش از یک چهارم صنایع تولیدی جهان را در خود جای داده است. اما پیشرفت آن از نظر انتشار گازهای گلخانه ای هزینه ای را به همراه داشته است. در طول سه دهه گذشته، چین در مجموع بیش از هر کشور دیگری دی اکسید کربن را به جو پمپاژ کرده است. به گفته یک شرکت تحقیقاتی گروه رودیوم، چین اکنون سالانه بیش از یک چهارم گازهای گلخانه ای جهان را منتشر می کند. این تقریباً دو برابر بیشتر از آمریکا است که در رتبه دوم قرار دارد.
بنابراین، اگر جهان بخواهد گرمایش جهانی را از زمان انقلاب صنعتی بسیار کمتر از 2 درجه سانتیگراد نگه دارد، بسیار به چین بستگی دارد. در 30 نوامبر، چین خبرهای خوب و بد برای آنها خواهد داشت.
به گزارش فولاد ایران، نکته مثبت این است که انتشار گازهای گلخانه ای چین به زودی از روند افزایشی خود متوقف خواهد شد. چین هدفی برای خود تعیین کرده است. این کشور سریعتر از هر کشور دیگری نیروگاه های هسته ای می سازد. همچنین سرمایه‌گذاری زیادی در انرژی‌های تجدیدپذیر انجام داده است، به طوری که اکنون حدود 750 گیگاوات ظرفیت تولید بادی و خورشیدی دارد که حدود یک سوم کل جهان است. دولت قصد دارد تا پایان دهه 1200 گیگاوات از چنین ظرفیتی داشته باشد که بیشتر از کل ظرفیت برق اتحادیه اروپا در حال حاضر است. چین احتمالاً از این هدف فراتر خواهد رفت.
اما این فقط استقبال چین از انرژی های تجدیدپذیر نیست که به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. تولید فولاد و سیمان با کربن فشرده کاهش یافته است. پس از دهه‌ها ساخت جاده و راه‌آهن، دولت کمتر در پروژه‌های زیربنایی بزرگ هزینه می‌کند. گسترش طولانی بخش املاک به یک فروپاشی ختم شده است که اقتصاد را تکان داده است، اما منجر به انتشار کمتر شده است. این در حالی است که تعداد کمی از تحلیلگران انتظار دارند که تولید ناخالص داخلی چین به همان سرعتی که در پایان قرن گذشته و ابتدای قرن رشد داشت، رشد کند. به عبارت دیگر، کثیف ترین مرحله توسعه چین احتمالا پشت سر گذاشته شده است.
با این حال، مهمتر از اوج این است که چه اتفاقی می افتد. چین متعهد شده است که تا سال 2060 انتشار خالص گازهای گلخانه ای را حذف کند. حتی پس از تزریق گسترده انرژی های تجدیدپذیر، زغال سنگ کثیف هنوز حدود 55 درصد از انرژی چین را تامین می کند. این میزان از 70 درصد در سال 2011 کاهش یافته است، اما با افزایش تقاضا برای برق، میزان زغال سنگ سوزانده شده در چین همچنان در حال افزایش است. سال گذشته چین رکورد 4.5 میلیارد تن زغال سنگ را استخراج کرد و به طور میانگین هر هفته دو نیروگاه جدید با سوخت زغال سنگ برای ساخت و ساز تصویب کرد.
البته بسیاری از اینها ممکن است هرگز ساخته نشوند و کاهش نرخ بهره برداری از نیروگاه های زغال سنگ موجود، زمینه ساخت و ساز بیشتر را تضعیف می کند. اما چین به آن سرعتی که کارشناسان محیط زیست می خواهند یا به گفته تحلیلگران برای دستیابی به هدف 2060 ضروری است، از زغال سنگ دور نمی شود. بخشی از مشکل این است که کشور دارای مقدار زیادی از آن است. زغال سنگ، نفت یا گاز، منبع امن انرژی را برای چین فراهم می کند. حفر آن شغل ایجاد می کند. ساختن یک کارخانه زغال سنگ، خواه به آن نیاز باشد یا نه، روشی رایج برای دولت های محلی برای تقویت رشد اقتصادی کوتاه مدت است.
شبکه برق چین با در نظر گرفتن زغال سنگ ساخته شده است. اما وقتی صحبت از انرژی خورشیدی و بادی به میان می آید، باید بتواند آن را ذخیره یا به جای دیگری منتقل کند. در غیر این صورت، چین در آینده نمی تواند تعداد زیادی توربین بادی و پنل های خورشیدی جدید را در خود جای دهد.
با این حال، چین دلایل خوبی برای اولویت دادن به آب و هوا دارد. برخی از بزرگترین شهرهای آن، از جمله شانگهای، در ساحل قرار دارند و ممکن است توسط دریاها بلعیده شوند. شمال خشک فاقد آب آشامیدنی است. تغییرات هوایی شدید در حال حاضر تلفات می‌دهد. بر اساس مطالعه ای که توسط مجله پزشکی Lancet منتشر شده است، مرگ و میر ناشی از موج گرما در چین در سال گذشته 342 درصد در مقایسه با میانگین تاریخی افزایش یافته است. سیل تابستان امسال به بخش عمده ای از محصول گندم چین آسیب زد.
در همین حال، چین به یک رهبر در فناوری انرژی سبز تبدیل شده است. بقیه جهان تا حد زیادی به زنجیره تامین پنل خورشیدی و باتری چینی وابسته است. امسال چین با پشت سر گذاشتن ژاپن به بزرگترین صادرکننده خودرو در جهان تبدیل شد که بخشی از آن به لطف تسلط چین در خودروهای الکتریکی است.
بنابراین امیدی وجود دارد که چین نقش سازنده ای در اجلاس آب و هوا در دبی ایفا کند. با جاه طلبی برای رهبری جنوب جهانی، نمی خواهد به نظر برسد که از موضوعی غفلت می کند که بیش از همه در ذهن بسیاری از مقامات کشورهای در حال توسعه است. خوش بین ها همچنین به دیدار شی ژنهوا، نماینده آب و هوای چین و جان کری، همتای آمریکایی او در ماه نوامبر اشاره می کنند. آنها روی برخی گام‌های کوچک، مانند همکاری در پروژه‌های جذب کربن، توافق کردند.
با این حال، چین همچنین به صراحت اعلام کرده است که در برابر تغییرات آب و هوایی تسلیم نخواهد شد. در اوایل سال جاری، شی جین پینگ، رهبر آن، هدف خود از رسیدن به اوج کربن تا سال 2030 و دستیابی به بی طرفی کربن تا سال 2060 را تکرار کرد. اما گفت مسیر، روش، سرعت و شدت رسیدن به این هدف باید و باید توسط خودمان تعیین شود.
منبع: اکونومیست