پایگاه خبری فولاد ایران- دانشمندان به طور فزاینده ای نگران هستند که اقیانوس های جهان به محدودیت های ظرفیت جذب گرما نزدیک می شوند.
به گزارش فولاد ایران، چرخه‌های باد، دما و تغییرات جوی که با توده‌های آبی که بیشتر سطح زمین را پوشانده است، در تعامل است. اما آنچه در 15 ماه گذشته از مطالعات نتیجه گیری شده شوکه کننده است. دمای سطح جهانی دریاها به سطح بی سابقه ای رسیده و موج گرما را به جریان انداخته و یخ های دریا را آب می کند. دمای آب‌های اقیانوس اطلس شمالی، از جمله در سراسر بریتانیا و ایرلند، در سال گذشته توسط سرویس رصد زمین اتحادیه اروپا به عنوان "فراتر از حد" توصیف شد.
انگلستان که استاد علم اقیانوس و دینامیک آب و هوا در دانشگاه نیو ساوت ولز است، می‌گوید: «نرخ گرمایش فراتر از چیزی است که معمولاً از گرمایش جهانی ثابت می بینید.»
پیش بینی ها نگرانند که آب های گرم امسال فصل طوفان های شدید تاریخی را دامن بزند. طوفان بریل که این ماه به دریای کارائیب، سواحل مکزیک و تگزاس رسید، اولین طوفان با حداکثر شدت در تاریخ بود. دانشمندان اکنون در تلاشند تا بفهمند چه چیزی باعث افزایش غیرعادی سریع دمای دریاها شده است، چرا این گرما ادامه یافته است و آیا دریاهای جهان دوباره سرد خواهند شد.
در قلب این پرسش‌ها این نگرانی وجود دارد که اقیانوس‌ها ممکن است در نقش حیاتی خود در حفاظت از سیاره در برابر بدترین تغییرات اقلیمی به مرزهای خود رسیده باشند. آنها 90 درصد گرمای اضافی و حدود یک چهارم دی اکسید کربن ناشی از انسان را در دوران صنعتی جذب کرده اند. اگر این روند در آینده کند شود، پیامدهای آن مانند سال 2023 (گرم ترین سال ثبت شده) خواهد بود اما بسیار بیشتر.
در حالی که دانشمندان در تلاش برای درک دقیق این موضوع هستند که چرا دمای دریاها در سال 2023 به چنین بالاترین میزانی رسید و تا سال جاری ادامه یافت، توافق گسترده ای وجود دارد که دو موضوع - گرم شدن کره زمین و پدیده ال نینو- نوسانات جنوبی - از عوامل اصلی آن بوده اند.
گزارشی از گروه بین‌دولتی گروه دانشمندان تغییر آب و هوا در سال 2019 نشان داد که امواج گرمای دریایی از سال 1982 دو برابر شده و طولانی‌تر، شدیدتر و گسترده‌تر شده است. تحقیقات آن اضافه کرد که به احتمال زیاد بین 84 تا 90 درصد از موج های گرمای دریایی در سال های 2006 تا 2015 به گرمایش ناشی از انسان نسبت داده می شود.
همانطور که ما در اتمسفر موج گرما داریم، در اقیانوس نیز موج گرما داریم. مردیت توضیح می‌دهد که آنها می‌توانند هفته‌ها یا حتی ماه‌ها دوام بیاورند، اما سپس دوباره محو می‌شوند. اما می بینیم آنها بیشتر و شدیدتر می شوند.
مایکل مک فادن، دانشمند ارشد اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (Noaa). او می افزاید: «چند ماه طول می کشد تا گرمای اقیانوس ها در سراسر جهان پخش شود. اما زمانی که این اتفاق بیفتد، شاهد افزایش اضافی در دمای متوسط سطح جهانی، هم دمای سطح زمین و هم دمای سطح اقیانوس خواهیم بود.» جوئل هیرشی، دستیار رئیس مدل‌سازی سیستم‌های دریایی در مرکز ملی اقیانوس‌شناسی در ساوتهمپتون، می‌گوید در حالی که افزایش دمای دریا در سال‌های 2023 و 2024 «بسیار شدید به نظر می‌رسد»، این جهش با الگوهای گذشته در طول سال‌های قوی ال نینو مطابقت دارد.
کارینا فون شوکمن، اقیانوس شناس در Mercator Ocean International، اشاره می کند که تأثیر ال نینو بر دمای جهانی دریاها باید در بهار امسال آشکارتر می شد. در واقع، درجه حرارت یک سال قبل از آن بالا بود که نشان می‌دهد عوامل دیگری نیز در آن نقش دارند.
تحقیقات منتشر شده در ماه مه نشان داد که کاهش انتشار دی اکسید گوگرد می تواند منجر به دو برابر شدن یا بیشتر شدن نرخ گرم شدن دریاها در دهه 2020 در مقایسه با نرخ گرمایش از سال 1980 شود. فون شوکمن می‌گوید، تعادل بین زمین، اقیانوس‌ها و اتمسفر زمین به هم خورده است و پیامدهایی برای چرخه آب، الگوهای آب‌وهوای فوری و اقلیم طولانی‌مدت دارد. او می‌گوید: «در یک آب و هوای پایدار، مقدار انرژی که از خورشید دریافت می‌کنیم با مقدار انرژی خروجی از سیستم در تعادل است. اما چون ما اثر گلخانه ای داریم، انرژی کمتری از سیستم خارج می شود و این منجر به عدم تعادل انرژی زمین می شود.»
منبع: فایننشال تایمز