پایگاه خبری فولاد ایران- وقتی به انتخاب کابینه دونالد ترامپ که تاکنون اعلام شده است توجه کنیم، چند موضوع ظاهر می شود.
به گزارش فولاد ایران، یکی از موضوعات قابل تشخیص، ماهیت غیر متعارف یا شاید کاملاً غافلگیرکننده برخی از انتخاب‌ها است. تولسی گابارد که به عنوان مدیر بعدی اطلاعات ملی امریکا انتخاب شد، یک جاسوس حرفه ای نیست. پیت هگزث، انتخاب الهام گرفته از ترامپ برای تصدی وزیر دفاع، مرد اداری نیست که به طور پیوسته از بوروکراسی پیچیده پنتاگون عبور کند. رابرت اف کندی جونیور، که برای ریاست وزارت بهداشت و خدمات انسانی انتخاب شد، یک چهره مشهور نماد شکن است. و اگر شما «مرد فلوریدا» مت گاتز را به عنوان گزینه ترامپ برای دادستان کل ایالات متحده در نظر داشته باشید، پس شما نیز نکته سنج هستید.
اما حداقل یک موضوع به وضوح قابل تشخیص دیگر وجود دارد که وقتی همه کسانی را که ترامپ برای احاطه کردن خود انتخاب کرده است در نظر بگیریم: بسیاری از این افراد جوان هستند.
گابارد 43 ساله است. هگزت 44 و گاتز 42 ساله. الیز استفانیک، منتخب ترامپ برای سفیر در سازمان ملل، 40 سال دارد. لی زلدین، انتخاب ترامپ برای مدیر آژانس حفاظت از محیط زیست، 44 سال دارد. ویوک راماسوامی، که وزارت جدید اعلام شده را در کنار ایلان ماسک مدیریت خواهد کرد، 39 ساله است. مارکو روبیو، منتخب ترامپ برای وزیر امور خارجه، در 53 سالگی یک پیرمرد نیست. همینطور همکار فلوریدین مایکل والتز، منتخب ترامپ برای مشاور امنیت ملی، که 50 سال دارد.
این افراد جوان - یا حداقل نسبتاً جوان - هستند. و هنوز پست‌های بالای بسیاری در دولت دوم ترامپ وجود دارد که اعلام‌نشده باقی مانده‌اند، و این احتمال را افزایش می‌دهد که خون جوان‌های بیشتری برای پست‌های رهبری قدرتمند به کار گرفته شود. اینجا دقیقا چه خبر است؟
به نظر می رسد ترامپ این بار به اتمام کار ناتمام و بزرگ کردن دوباره آمریکا بسنده نخواهد کرد. در عوض، او هدف بزرگتری در سر دارد: او در تلاش است تا میراثی بین نسلی را پرورش دهد و شعار «عظمت دوباره امریکا» MAGA را به عنوان جنبش سیاسی غالب آمریکا در اوایل تا اواسط قرن بیست و یکم مستحکم کند.
تاریخ آمریکا اغلب توسط جنبش‌های سیاسی تعریف می‌شود که نه تنها بر یک دوره ریاست‌جمهوری منفرد بلکه در دوره‌ای وسیع‌تر تسلط دارند.
ترامپ پیش از این موفق به کسب متنوع ترین ائتلاف ریاست جمهوری از نظر نژادی، قومیتی و مذهبی در تاریخ حزب جمهوری خواه مدرن شده است. او با رای دهندگان اسپانیایی تبار، مردان سیاه پوست و رای دهندگان زیر 35 سال - همان گروه هایی که هسته اصلی ائتلاف ریاست جمهوری باراک اوباما را تشکیل دادند که دو بار پیروز شد، تهاجمات تاریخی داشته است. او توانسته است جذابیت اقتصادی را برای همه حفظ کند، از کارآفرینان میلیاردر مانند ماسک گرفته تا شان اوبراین، رئیس تیم‌سترها که در کنفرانس ملی جمهوری‌خواهان تابستان امسال سخنرانی کرد. در حال حاضر تعداد زیادی از دموکرات های برجسته سابق مانند گابارد و RFK جونیور وجود دارند که در پست های سطح کابینه انتخاب شده اند.
"ائتلاف صعودی" اوباما در واقع سقوط کرده و سوخته است و حزب دمکرات مدرن چیزی جز شکست خوردن نیست. و چه چیزی به جای آن برخاسته است؟ «عظمت دوباره امریکا»، این همان جنبشی بود که باعث شد جمهوری‌خواهان اولین پیروزی ملی در دو دهه را به دست آورد.
سوال مهم تر این است: MAGA در سال ها و دهه های آینده دقیقاً چه خواهد بود؟
مهمتر از همه، MAGA معنایی جز عمل گرایی ندارد. این به معنای یک سیاست مهاجرتی است که حفظ فرهنگی و حساب های بانکی حقوق بگیران را در اولویت قرار می دهد، نه رؤسای چاق شرکت ها را. این به معنای یک سیاست تجاری است که جوان‌سازی تولید آمریکایی و تقویت مجدد زنجیره‌های تامین حیاتی - یا حداقل "اتحاد" - را در اولویت قرار می‌دهد. این به معنای فشار بیشتر به سمت اصلاح سیستم کار اسکلروتیک آمریکاست، شاید حتی رها کردن آن برای چانه زنی های بخشی به سبک اروپایی. این به معنای یک سیاست خارجی لیزری است که بر تامین هوشیارانه منافع ملی آمریکا متمرکز شده است - نه ترویج دموکراسی رمانتیک یا تعقیب جهانی گرایی لیبرال.
اسمش را بگذارید ائتلاف عقل سلیم. اما هر چه می خواهید MAGA را بنامید، جوان است. این یک بازی نسلی و تعریف‌کننده میراث برای ترامپ است و یک چیز بسیار خوب برای آینده این ایالات بزرگ است.
منبع: نیوزویک