پنج عامل هشدار به سرمایه گذاران بلندمدت

پایگاه خبری فولاد ایران- برای سرمایه گذاران بسیار آسان است که درگیر اخبار کوتاه مدت شوند و بر آخرین هشدار سود یا اظهارات رئیس فدرال رزرو ایالات متحده تمرکز کنند. اما کسانی که دیدگاه بلندمدت دارند باید روی پنج عامل تمرکز کنند که به رشد اقتصاد جهانی و بازده سرمایه‌گذاری کمک می‌کند: جمعیت شناسی، عرضه انرژی، بدهی، تورم و ژئوپلیتیک.
این عوامل به روش های پیچیده ای با هم تعامل دارند که پیش بینی را به ویژه دشوار می کند.
جمعیت شناسی را در نظر بگیرید. همانطور که ژاپن قبلاً نشان داده است، مشخصات پیری جمعیت غرب به این معنی است که رشد اقتصادی کلی در آینده حتی دشوارتر خواهد بود، اگرچه از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه چندان بد عمل نکرده است. تا به امروز، پیری جمعیت با تورم پایین و نرخ بهره پایین همراه بوده است.
افراد مسن پس انداز انباشته شده خود را خرج می کنند، به ویژه زمانی که برای شرایطی مانند زوال عقل نیاز به مراقبت دارند، در حالی که کمبود کارگران قدرت چانه زنی کار و در نتیجه دستمزد واقعی را افزایش می دهد. تورم و نرخ بهره افزایش خواهد یافت.
به گزارش فولاد ایران، افزایش اخیر قیمت‌ها و نرخ‌ها به دو عامل از پنج عامل دیگر بستگی دارد: ژئوپلیتیک و عرضه انرژی.
در طول 20 سال گذشته یا بیشتر، ژئوپلیتیک باعث ایجاد نوسانات گاه به گاه بازار شده است، اما سرمایه گذاران آموخته اند که جنگ ها و حملات تروریستی گاه به گاه را به عنوان پدیده های کوتاه مدت در نظر بگیرند. اما در دراز مدت، ژئوپلیتیک بسیار مهم است. اگر دنگ شیائوپینگ در دهه 1980 چین را به سمت یک اقتصاد صادرات محور و قابل تحمل بازار سوق نمی داد، امروز اقتصاد جهانی بسیار متفاوت به نظر می رسید.
استفاده از عرضه انرژی به عنوان یک سلاح ژئوپلیتیکی در دهه 1970 با تحریم نفتی اوپک و چهار برابر شدن قیمت نفت خام آغاز شد که باعث رکود تورمی در اقتصادهای غربی شد. حمله روسیه به اوکراین وابستگی اروپا به رژیم ولادیمیر پوتین برای تامین گاز این کشور را نشان داد. و در حالی که جهان غرب تلاش می کند تا از سوخت های فسیلی دور شود، با چالش ژئوپلیتیک دیگری روبروست.
دو شرکت چینی بیش از 50 درصد باتری خودروهای الکتریکی را در جهان تولید می کنند در حالی که سهم چین از تولید پنل خورشیدی جهانی 80 درصد است. با توجه به تمایل غالباً اعلام شده رژیم چین برای "اتحاد مجدد" با تایوان، کشوری با یک دولت منتخب دموکراتیک، ممکن است نقاط جهش ژئوپلیتیک بیشتری در راه باشد.
توسعه چین همچنین ممکن است چشم انداز تورم جهانی را تعیین کند. کالاهای ارزان تولید شده توسط چین در 30 سال گذشته ممکن است نقشی بزرگتر از تخصص فرضی بانک مرکزی در پایین نگه داشتن تورم داشته باشد. اما جمعیت در سن کار چین اکنون به طور مداوم در حال کاهش است و عملکرد رشد آن در سال‌های اخیر متزلزل شده است. علاوه بر این، تنش‌های ژئوپلیتیکی به این معنی است که تجارت جهانی، اگرچه در حال عقب‌نشینی نیست، اما متوقف شده است. در سال 2022، صادرات به عنوان نسبتی از تولید ناخالص داخلی جهانی، کمی کمتر از سال 2008 بود.
از آنجایی که تجارت جهانی یک نیروی رقابتی است، کند شدن آن ممکن است محدودیت تورم را کاهش دهد. اگر جهان به عصری رفته است که تورم به احتمال زیاد به صورت صعودی شگفت‌زده می‌شود، این پیامدهای مهمی برای بازارها دارد.
بانک های مرکزی باید نرخ های بهره را بالاتر از آنچه در طول دهه 2010 انجام می دادند، نگه دارند. یکی از استدلال‌های صعودی کلیدی برای دارایی‌های پرخطر، مانند سهام، این است که نرخ‌های بهره پایین، نرخ تنزیل را که باید برای جریان‌های نقدی آتی اعمال شود، کاهش می‌دهد. که ارزش فعلی دارایی ها را افزایش می دهد. بنابراین، با گسترش، نرخ های بالاتر باید ارزش گذاری ها را کاهش دهد. علاوه بر این، بازده بالاتر اوراق قرضه و وجه نقد جذابیت کوتاه مدت آنها را نسبت به سهام افزایش می دهد.
سرمایه‌گذاران نسبت به چشم‌انداز اقتصادی اروپا ناراحت هستند و مشکل بزرگ‌تر این است که مصرف‌کنندگان، شرکت‌ها و دولت‌ها از نرخ‌های بهره پایین برای وام‌گیری ارزان استفاده کرده‌اند. طبق گزارش صندوق بین المللی پول، در طول همه گیری کووید، نسبت بدهی بخش خصوصی دولتی و غیر مالی به تولید ناخالص داخلی جهانی در سال 2020 به 257 درصد رسید. در سال 2021، 10 درصد کاهش یافت، اما همچنان بیش از دو برابر سطح خود در اوایل دهه 1980 بود، زمانی که نرخ بهره در بالاترین حد تاریخی بود.
تنها بخشی از این بدهی باید در هر سال معین تامین مالی شود، اما به ناچار، زمانی که انجام شود، برخی از وام گیرندگان تحت فشار قرار خواهند گرفت. قبلاً در بهار 2023 یک بحران کوچک بانکی رخ داده است و نرخ پیش‌فرض در اوراق قرضه و وام‌های اهرمی شروع به افزایش کرده است.
به طور خلاصه، به نظر می رسد پنج عامل بزرگ در درازمدت، باد مخالف قابل توجهی را برای بازارهای جهانی ایجاد می کنند. جمعیت شناسی به معنای رشد کندتر خواهد بود. ممکن است منابع انرژی بیشتر مختل شود. اگر تورم و نرخ بهره بالاتر باشد، بدهی ها پرهزینه‌تر خواهد بود و همه اینها با شوک های ژئوپلیتیکی تشدید خواهد شد. این بدان معنا نیست که کسب درآمد از دارایی های پرخطر امکان پذیر نخواهد بود. اما احتمالاً انجام این کار بسیار دشوارتر از دهه 2010 است.

منبع: فایننشال تایمز