پایگاه خبری فولاد ایران- صندوق بینالمللی پول احتمالاً با بزرگترین آزمون مشروعیت خود از زمان شکلگیری آن در 80 سال پیش مواجه است. ای صندوق بحران های متعددی را پشت سر گذاشته است، از سیاست جنگ سرد گرفته تا سقوط ارز. اما امروز باید با مجموعه ای از چالش ها روبرو شود: همکاری جهانی درست زمانی که فشارهای بدهی و تغییرات آب و هوایی بر اقتصاد بین المللی بیشتر می شود، در حال تکه تکه شدن است.
نشستهای سالانه صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی که از روز دوشنبه در مراکش آغاز شد، فرصتی برای تسریع اصلاحات اقتصاد جهانی است. صندوق بینالمللی پول بدون تلاش هماهنگ در میان اعضای خود برای تغییر، نفوذ خود را به عنوان وامدهنده اضطراری جهان کاهش می دهد. این امر برای یک نظام اقتصادی جهانی به هم پیوسته که به یک داور فراگیر برای تضمین ثبات خود نیاز دارد، مضر خواهد بود.
چالشهای مشروعیت صندوق بینالمللی پول تا حدودی ناشی از شکستهای اخیر است.
به گزارش فولاد ایران، اگرچه صندوق بین المللی پول توسط طلبکاران ناسازگار با مانع مواجه شده است، اما در رویه های خود به دلیل عدم سرعت و شفافیت مورد انتقاد قرار گرفته است. یک تهدید گسترده تر برای ارتباط آن ناشی از تغییرات در اقتصاد جهانی است. رشد اقتصادی چین و هند با افزایش متناسب سهم آنها از سهمیه صندوق بین المللی پول، که سهم و حق رای را تعیین می کند، همراه نبوده است.
این نهاد به ویژه اروپا را بیش از حد نمايندگی می کند. این صندوق اکنون در حال رقابت با وام های بحرانی از سوی پکن و کشورهای حوزه خلیج فارس است که اغلب با شرایط مبهم به کشورهای در حال توسعه کمک مالی می کنند. چین تلاش های متعدد صندوق بین المللی پول برای بازسازی بدهی های دولتی را مسدود کرده است.
ایالات متحده در حال پیشروی برای افزایش برابری متناسب در منابع سهمیه صندوق بین المللی پول است که کمک های 190 کشور عضو آن را افزایش می دهد و در عین حال تخصیص فعلی قدرت رای را حفظ می کند. این شروع خوبی برای افزایش ظرفیت وام دهی آن خواهد بود. صندوق برای استفاده از منابع مالی بیشتر از قدرت های در حال رشد، باید سهمیه ها و سهام رای خود را افزایش و سهم سایر اعضا را کاهش دهد.
هر گونه تلاش برای افزایش نفوذ پکن، به ویژه، در صندوق بین المللی پول باید با حمایت از بازسازی بدهی مرتبط باشد. چین بدون پایبندی به اصول صندوق بین المللی پول نمی تواند انتظار حرف بیشتری داشته باشد.
اهرم های دیگری نیز وجود دارد که صندوق می تواند از آن استفاده کند. ابتدا باید نسبت به طلبکارانی که تمایلی به مشارکت در بازسازی ندارند، سختگیرانه تر شود. این می تواند به معنای استفاده از یک پشتیبان موجود باشد که تضمین می کند وام گیرندگان بازپرداخت بدهی به طلبکاران دشوار را متوقف می کنند. همچنین باید با تجزیه و تحلیل پایداری بدهی خود شفافتر باشد تا روند بازسازی را تسریع کند.
در حالی که صندوق بین المللی پول باید عملکرد اصلی خود را به عنوان یک وام دهنده اضطراری تقویت کند، نقش گسترده تری نیز دارد. از آنجایی که تغییرات اقلیمی و شرایط شوک های تجاری به ثبات مالی کشورهای فقیرتر ضربه می زند، حمایت مالی پیشگیرانه آن همچنان مهم است.
ایفای نقش به عنوان آخرین راه حل وام دهنده جهان و رهبری تجدید ساختار بدهی های دولتی یک ضروری است. منتقدان اغلب بر روی اشتباهات صندوق بین المللی پول تمرکز می کنند، در حالی که موفقیت های آن - از جمله تعلیق پرداخت های بدهی برای کشورهای فقیر و جمع آوری 650 میلیارد دلار SDR در طول همه گیری کووید - فراموش می شود.
منبع: فایننشال تایمز