پایگاه خبری فولاد ایران – به طور فزاینده ای شنیده می شود که از آمریکایی ها می شنویم که ما باید بیشتر روی چین و آسیا و کمتر بر اروپا تمرکز کنیم. جای تعجب نیست که این دیدگاه همیشه مورد استقبال قرار نمی گیرد. مفسران اغلب ادعا می‌کنند که چنین توصیه‌هایی ریشه در «انزواگرایی»، «ضعف» یا برنامه‌های شخصی رهبران خاص دارد. اما این ریشه در واقعیت های ساختاری عمیق دارد.
به گزارش فولاد ایران، واقعیت این است که ایالات متحده باید چین و آسیا را بر اروپا در سال‌های آینده اولویت دهد، صرف نظر از اینکه چه کسی در راس امور است - برتری آسیا و ظهور ابرقدرت چین آن را وادار به این کار می‌کند. بسیاری از مخالفان تمرکز مجدد به سمت آسیا دوست دارند خود را در میراث جنگ سرد بپیچند. اما در حالی که منطق استراتژی جنگ سرد - یعنی جلوگیری از تسلط هر قدرت بالقوه متخاصم بر مهم ترین منطقه صنعتی جهان - برای هدایت آمریکا به اروپا استفاده می شد، امروز نشان می دهد که آمریکا باید روی آسیا تمرکز کند.
علاوه بر این، مهمترین رقیب آمریکا، در آسیا است: چین. در حالی که اقتصاد چین از نظر دلاری کوچکتر از اقتصاد آمریکا است، اما از نظر برابری قدرت خرید از نظر ژئوپلیتیکی بیشتر، اگر بزرگتر نباشد، قابل مقایسه است. ارتش چین با سرعتی خیره کننده رشد کرده است در حالی که این کشور در خط مقدم فناوری های کلیدی نظامی و استفاده دوگانه رقابت می کند. هیچ کس نمی داند پکن چه تصمیمی خواهد گرفت، اما به نظر می رسد چین تقریباً هر کاری را انجام می دهد که برای جنگ با آمریکا آماده شود.
این کشور در تلاش است تا اقتصاد خود را تقویت کند و جمعیت خود را برای هوای طوفانی پیش رو آماده می کند. بنابراین، هر دولت مسئول آمریکا باید برای احتمال جنگ با چین آماده شود. سیاست ایالات متحده در حالت ایده آل باید به دنبال جلوگیری از تضاد با توانایی آشکار برای جلوگیری از حمله موفقیت آمیز چین به تایوان (یا هر متحد دیگر در آسیا) باشد. متأسفانه این توانایی چیزی نیست که بتوان آن را فرض کرد. در واقع، منابع معتبر نشان می دهد که آمریکا در مسیر شکست در چنین جنگی قرار دارد.
این یک واقعیت است که ایالات متحده ارتش نظامی به اندازه کافی بزرگ یا طراحی مناسب برای مبارزه با دو جنگ بزرگ ندارد، به ویژه اگر نبرد همزمان با چین و روسیه آغاز شود.
در همین حال، نگرانی فزاینده ای در مورد اندازه کسری بودجه آمریکا وجود دارد و بسیاری در مورد افزایش بار بدهی های آن هشدار می دهند. عقب نشینی به سواحل خود و اجازه دادن به بازگشت تراشه ها به جایی که از آن آمده اند، مطمئناً منجر به آسیایی تحت سلطه چین خواهد شد و عواقب شدیدی برای اقتصاد آمریکا خواهد داشت.
اما این به معنای رها کردن اروپا نیست. بلکه شامل القای متحدان اروپایی برای بر عهده گرفتن مسئولیت اصلی دفاع از خود است. بهترین راه رو به جلو رویارویی با واقعیت است، بدانیم که اروپا باید رهبری دفاع و انتقال خود را با هم به عنوان بخشی از ناتو اصلاح شده اما پایدارتر به عهده بگیرد.
اما ما در دنیای راه حل های کامل نیستیم. آنهایی که وانمود می کنند ما هستیم، ممکن است از همه خطرناک تر باشند. بهتر است با واقعیت روبرو شوید و استراتژی هایی برای آن پیاده سازی کنید.
منبع: فایننشال تایمز