پایگاه خبری فولاد ایران- بر اساس داده های اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، با تقسیم مصرف سرانه انرژی صنعتی ایالات متحده بر سوخت های فسیلی، زیست توده، و برق، ظرفیت آنها برای تولید گرما اندازه گیری می شود. این رویکردی است که توسط EIA، IEA و اکثر محققان استفاده می شود.
به گزارش فولاد ایران، صنعت مبتنی بر استفاده از سوخت های فسیلی است. الکتریسیته نیز نقش دارد. صنعت از بسیاری جهات آلوده کننده است، بنابراین انتقال صنعت به خارج از کشور یک ایده «قابل قبول» است. اما اکنون ایالات متحده متوجه شده است که نیاز به صنعتی شدن مجدد دارد، در عین حال که در مورد نیاز به انتقال کل اقتصاد به برقی شدن برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی گفته می شود.
به لطف استفاده مستقیم از سوخت های فسیلی، جهان می تواند جاده های آسفالته، پل های ساخته شده از فولاد و خطوط انتقال برق داشته باشد. می تواند بتن داشته باشد، حتی محصولات دارویی، علف کش ها و حشره کش ها داشته باشد. بسیاری از این مزایا ناشی از خواص شیمیایی سوخت های فسیلی است. برق به خودی خود هرگز نمی تواند این محصولات را فراهم کند زیرا از مزایای شیمیایی سوخت های فسیلی محروم است. ذخیره سازی برق نیز دشوار است.
با بهره مندی از سوخت های فسیلی، جهان همچنین می تواند فولاد با کیفیت بالا، با ترکیب مورد نظر سازنده های آن، داشته باشد. اما تنها با برق، می توان از کوره های قوس الکتریکی برای بازیافت فولاد قراضه استفاده کرد، چنین فولادی هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت محدود است. تولید فولاد ایالات متحده 5 درصد از عرضه جهانی (عمدتاً با استفاده از کوره های قوس الکتریکی) را تشکیل می دهد، در حالی که تولید چین (بیشتر با استفاده از زغال سنگ) 50 درصد از عرضه جهانی را تشکیل می دهد.
چین و هند هر دو رشد اخیر خود را اساسا بر افزایش مصرف زغال سنگ بنا کرده اند. این چیزی است که انتشار بالای CO2 جهان را حفظ کرده است و ایالات متحده اکنون در حال صادرات زغال سنگ به این کشورها است.
در سال های اخیر، مصرف برق به عنوان درصدی از کل مصرف انرژی برای بخش صنعت افزایش یافته است. صنایع معمولاً به سطوح حرارتی بالایی نیاز دارند. چنین گرمایی معمولاً با سوزاندن مستقیم سوخت های فسیلی با کمترین هزینه قابل دستیابی است.
موضوع دیگر این است که توربین های بادی و پنل های خورشیدی با سوخت های فسیلی ساخته شده و با استفاده از سوخت های فسیلی تعمیر می شوند. بدون سوخت های فسیلی، ما نمی توانیم خطوط و جاده های انتقال برق را حفظ کنیم. بنابراین، توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی به همان اندازه بخشی از سیستم سوخت‌های فسیلی هستند که برق آبی و برق ساخته شده از زغال سنگ یا گاز طبیعی.
ما همچنان به مقدار قابل توجهی از منابع سوخت فسیلی برای رشد غذا و تعمیر جاده‌هایمان نیاز داریم. اما اگر نوع جدیدی از تولید برق بتواند تقاضا برای سوخت های فسیلی را کاهش دهد، مقدار بیشتری از سوخت های فسیلی را برای مقاصد دیگر در دسترس قرار می دهد.
منبع: Oilprice